vrijdag, maart 10, 2006

The Elephant's child

Dinsdag werd de musical The Elephant's child door de 2nd-graders op school uitgevoerd. Het verhaal is geschreven door Rudyard Kipling en bevat aardig wat moeilijke, waarschijnlijk oud- Engelse, woorden.
Hiervoor hadden ze al een paar maanden, tijdens de klassikale muziekles, de liedjes geoefend. De laatste maand zijn ze ook met alle 2nd-graders in de cafetaria gezamenlijk aan het oefenen geweest.
Zaterdagochtend was Edwin met Bas naar het Pac-10 dames basketbal toernooi in het HP Pavilion. Ik heb toen, tussen het heen- en weer brengen van Maaike naar de tennisles, samen met nog een paar ouders de achtergrond geschilderd. Dat was niet zo ingewikkeld, er moest een grote blauwe rivier, rivierbedding en een paar bomen op komen. De kostuums waren prachtig. Iedereen die de "Lion King" heeft gezien, weet hoe makkelijk je eigenlijk beesten kunt uit beelden. Het verhaal speelt zich af aan de grote Limpopo rivier, die ook echt bestaat. Olifanten hebben op dat moment nog een slurf ter grootte van een laars. Het onderwerp is een ontzettend nieuwsgierig olifantenjong die graag wil weten wat een krokodil eet. De kolokolo (?) vogels hebben hem naar de grote, groene, grauwe Limpopo rivier gestuurd. Hierin ligt o.a. een krokodil die hem dichterbij roept en tenslotte in zijn (nog kleine) slurf bijt. De krokodil blijft vasthouden en alle andere dieren; neushoorn, slangen, leeuwen, zebra's, apen, nijlpaarden trekken aan het olifantenjong en dus komt hij los, maar wel met een slurf die veeeeel langer is geworden. Uiteindelijk is hij nog blij met die slurf ook, want dat is natuurlijk heel handig.

Dinsdag hebben ze op school 2 keer opgetreden voor de andere klassen, en 's-avond was de "grote" uitvoering voor de ouders.
De hele cafetaria zat vol met ouders die alle fototoestellen en filmcamera's in de aanslag hadden. Het was een heel leuke musical, met leuke liedjes die wij thuis natuurlijk al heel lang hebben gehoord. Bas kon ze dan ook allemaal meezingen.
Oh ja, Maaike was een zebra en niet zomaar een, ze was een stralende zebra, heel leuk om naar te kijken.
De muzieklerares vertelde me lachend dat ze bij de middaguitvoering nogal wat gebarentaal moest gebruiken om Maaike een beetje uit de buurt van de microfoon te krijgen. Ze was namelijk luid en duidelijk te horen.
Ik kan het me helemaal voorstellen, ze heeft al geen zachte stem en als die ook nog enthousiast is én richting microfoon gaat, dan geeft dat wel wat decibellen. Maar ze vindt het ook écht leuk om op dat podium te staan.
Gelukkig hadden we de DVD van deze musical ook weer vooraf gekocht. We hebben hem net gekregen en dus weer kunnen bekijken.
Als we over een tijdje weer naar Nederland gaan hebben we een hele DVD-collectie van al de optredens van onze kinderen.
Ben benieuwd wie dan onze filmpjes komt bekijken? Misschien dat we dan een DVD-marathon kunnen houden?

posted by Saskia @ 3/10/2006 10:30:00 p.m.