Farmer in the States

Heet, heter, heetst

Oh, moeder wat is het heet!
Ik weet wel dat het in Nederland ook heet is, alleen hier is het toch nog een paar graden warmer. Het is nu al een paar dagen op een rij tussen de 40 en 45 graden Celcius in de schaduw. Hier heet dat temperaturen in the triple digits (boven de 100°F). ‘s-Nachts koelt het af tot een graad of 25 in huis. Wij hebben geen airco maar wel een ventilator, en die staat 's-nachts aan. Mensen vluchten overal heen om de hitte te ontlopen. Er zijn mensen die gewoon hotels boeken omdat daar airconditioning is. De airco's en ventilatoren zijn in veel winkels uitverkocht.

Wij gingen afgelopen weekend ook ergens heen waar we hoopten op wat koelere temperaturen.
Zaterdag zijn we naar het Exploratiorium in San Francisco geweest. Het grappige is dat we wel van dit museum wisten, maar afgelopen zomer bedachten dat we hier wel op een regenachtige dag naar toe konden. Maar naar dit soort dingen ga je dus heen als het buiten bloedheet is.
Het is een heel leuk wetenschappelijk museum waar je alles aan mag raken. Dingen zoals geluid, magnetisme, licht en zwaartekracht kunnen we onze kinderen al best goed uitleggen. Maar andere onderwerpen, zoals de werking van motoren en DNA onderzoek, daar zijn ze nog te klein voor, maar dat maakt dat het voor volwassenen ook een erg interessante plek is. Hier zullen we nog wel vaker komen.

Zondag hadden we besloten om naar de Boardwalk van Santa Cruz te gaan. Het is daar wat koeler en de kinderen vinden de kermisattracties daar geweldig. Het meest bekend is de "Giant Dipper", een houten achtbaan uit 1924.
Bas was heel blij want vorig jaar was hij nog te klein, maar dit jaar mocht hij (met veel geluk) wel mee. Nadat we op de pier gegeten hadden en zelfs een vest aantrokken - het was inmiddels 22 graden - reden we om 21.00 uur weer richting San Jose. We hadden een tijdje in de file gestaan en ondertussen waren de kinderen in de auto in slaap gevallen. Toen we rond 22.00 uur bijna thuis waren, viel het ons op dat het wel erg donker was in de buurt. Wat bleek; door de hitte hadden verschillende transformatoren het begeven en zaten we dus in complete duisternis. Binnen in ons huis was het inmiddels 34 ° C geworden.
De overbuurman kwam naar ons toe om lucifers voor kaarsen te vragen en vertelde dat zij die middag - om verkoeling te zoeken- naar de bioscoop in de mall waren gegaan. Daar bleek een transformator het na een uur begeven te hebben en moesten ze allemaal de bioscoop en de mall uit. Dat gaf nogal wat chaos. Toen ik hem vroeg of ze dan wel geld terug hadden gekregen, ontkende hij. Meteen daarna dacht ik dat dat waarschijnlijk weer een zeer Hollandse opmerking was.
Nadat we eerst allerlei kaarsen strategisch neer hadden gezet hebben we de slapende kinderen uit de auto getild en op bed gelegd. Ze sliepen gewoon door gelukkig.
Edwin en ik namen, voordat we naar bed gingen, nog een duik in ons koele (30°C) zwembad en van daaruit gingen we meteen op bed liggen. Dan is het nog om te doen. De volgende dag rond 14.00 uur was er weer stroom. Maar 's-avonds om 19.00 uur was het weer raak. Weg stroom. Aangezien wij electrisch koken, moesten we dus op zoek naar een restaurant, maar ja, sommige hebben wel noodaggregaten voor het voedsel, maar om nou te gaan eten in een stikheet restaurant, daar voelde we ook niet veel voor. Dus maar weer verder gereden in de cabrio. Uiteindelijk bij Aqui terechtgekomen en lekker kunnen genieten van de airco en Mexicaans eten. De stroom is toen gelukkig al om 22.00 uur terug gekomen.
Je gelooft dit toch niet, ieder jaar is het hier warm, dus dit zal ook wel geregeld gebeuren, waarom veranderen ze dat dan niet. Ach, mijn wijze man had ooit opgemerkt dat er zich hier toch wel af en toe onderontwikkelde taferelen afspeelden, en ook nu kon hij dat herhalen.

Voorlopig blijft het zo warm, de kinderen liggen de hele tijd in het zwembad, de PC is uit want het lijkt wel een vliegtuig dat op wil stijgen en ik doe ook niet veel meer dan de deuren dichthouden en koel eten en drinken maken.
Edwin is iedere keer blij als ik hem bel, in zijn airco kantoor, want dat betekent dat de telefoon het nog doet, en er dus stroom is.

Morgen ga ik met een vriendin en haar kinderen naar het strand in Capitola. Daar is het wat koeler.
Blijkbaar is klagen over het weer niet alleen voorbehouden aan Nederlanders, want Californiers kunnen er ook wat van.

posted by Saskia @ 7/26/2006 11:30:00 p.m.