Farmer in the States

Jamboree & Elementos

De afgelopen weken waren behoorlijk druk. Edwin met zijn nieuwe baan waardoor hij tijdens het Cisco kwartaaleinde haast onaanspreekbaar is. Volgens hem valt dat wel mee, maar laten we maar zeggen dat daar de meningen over verdeeld zijn. Maar, zijn eerste kwartaal (inclusief recessie) heeft hij goed doorstaan.

De lievelingssport van Bas  is voetbal, en dat speel je hier alleen in de lente en in de herfst. Van augustus tot en met november is de Fall League. Ieder seizoen wordt afgesloten met een Jamboree (een klein toernooi). Ze spelen dan een paar wedstrijden en daarna gaan ze allemaal naar een pizzeria waar de uitreiking van de trofeeën plaatsvindt. Edwin ging hier met Bas heen. Maaike en ik konden hier niet bij zijn. Maar normaal gesproken zitten we iedere zaterdagochtend langs het veld. Deze zaterdag dus niet, maar aan de foto’s te zien heeft hij weer genoten.



Maaike danst het liefst en we konden niet bij Bas kijken omdat haar dansschool de jaarlijkse dansuitvoering dit weekend had. Vanaf september zijn ze de dansen aan het oefenen. Net als vorig jaar keken ze allemaal heel erg uit naar het afgelopen weekend.
Ook dit jaar was ik "room mom" wat betekende dat, tijdens dit uitzonderlijk warme weekend (28 graden), we onderin een theater zaten met truien aan.
Zaterdag was helemaal bestemd voor de techniek, dus de belichting, fotoshoots, geluid, decor en dergelijke.
Ik heb geprobeerd om zelf wat foto's te maken, maar zoals jullie wel kunnen zien was dat erg moeilijk, ze zijn niet scherp en niet goed belicht, maar het geeft een kleine indruk. Zaterdag duurde van 9.00 tot 21.30 uur.
Op zondag waren dan eindelijk de 3 voorstellingen. Iedere voorstelling duurt 2 uur en bestond uit 30 verschillende dansen. Maaike deed dit jaar met 4 dansen mee, t.w. hiphop, tap en 2 jazz dansen.
De “room moms” moesten zorgen dat de dansers op tijd klaar stonden om het podium op te gaan, omgekleed waren in de juiste kostuums, de haren in een knot of los, met de juiste strikken en andere attributen die erbij hoorden. Ook hielden we de meiden een beetje in de gaten dat ze niet constant opnieuw hun lippen stiften, de oogschaduw bijwerkten en hun haren vastplakten met de bussen haarlak die rondslingerden. Stel je 20 meiden, variërend van 8 tot 18 jaar, in onze kleedkamer voor, met vrij te bemachtigen haarlak, oogschaduw, lippenstift, mascara, schuifspelden en danskostuums en dan weet je waar ik tussenzat.
Uiteindelijk waren we zondag om 23.00 uur thuis.
Toen Maaike uiteindelijk in bed lag kon ze verheerlijkt denken aan het dansen, het wachten met de meiden en ondertussen spelen op hun DS, het applaus en vooral de aandacht.
De volgende dag was ze amper uit bed te krijgen, maar als je zo'n gelukkig meisje ziet dan ben ik bang dat we er volgend jaar weer aan moeten geloven.

Labels: Amerika, Californië, dansen, kinderen, voetbal

posted by Saskia @ 11/20/2008 11:45:00 a.m.