zondag, april 26, 2009

Vlieland

Nadat we weer bijgekomen waren van de vlucht, kwam Ger maandagochtend naar Zwolle. We brachten een bezoek aan de watertoren "de Koperen Hoogte" die omgebouwd is tot een hotel/restaurant, en dronken er een kopje thee. 's-Avonds vertrok ze weer naar Eindhoven. Het was kort maar in ieder geval hebben we elkaar weer even gezien.
Deze reis bleven we in Zwolle en gingen we niet naar Brabant. Dat zullen we allemaal weer goedmaken in de zomervakantie wanneer de kinderen en ik naar Nederland vliegen. Edwin kan dan niet mee omdat hij moet werken.
De eerste week hebben we nog een bezoek aan Velp en Wijk bij Duurstede gebracht en vervolgens reden we vrijdag naar Harlingen. Hier namen we de boot om naar Vlieland te gaan. Want ook dat hadden we al geboekt, tot grote blijdschap van onze nicht en neefjes.
De overtocht was heerlijk, het zonnetje scheen en de temperatuur was prima, zodat iedereen buiten op het dek zat. Op Vlieland haalden we de fietsen af en reden naar het hotel.
Gelukkig konden onze kinderen nog fietsen, want dat doen we hier niet zoveel als in Nederland.

Nadat we onze koffers hadden uitgepakt gingen we een borreltje drinken op het terras.
De volgende dagen hielden we ons voornamelijk bezig met fietstochtjes over het eiland, vliegeren met de kites die Sander mee had genomen en in de (ijskoude) zee spelen. We wandelden langs het strand en iedere middag eindigden we toch weer op het terras, want het weer is al die dagen heerlijk gebleven.
Ook waren we nog begonnen aan een wandeltocht over het eiland, over de heide. Het ging voorspoedig, maar al gauw kwamen we in een nogal drassig gebied terecht. Dat ging ook nog wel, want je kunt een beetje om de natte plekken heen lopen, maar ineens stonden daar ook de Schotse Hooglanders. Nou doen die niet zoveel kwaad, maar ze zijn wel heel groot en ze stonden midden op ons pad. Uiteindelijk bewogen ze allemaal een beetje en gingen van het pad af, behalve een. Blijkbaar het mannetje, want hij ging echt geen kant op, en bleef ons maar aanstaren. Uiteindelijk zijn wij maar omgedraaid, want die horens zijn behoorlijk groot zo van dichtbij. Dat betekende dus weer vroeg bij het terras aankomen. 
Goh, wat kan het leven toch heerlijk zijn.
Maar ja, na het paasweekend moesten we ook weer terug.
Na de boottocht brachten we nog een bezoek aan de poffertjeskraam voor een lunch. Hierna ging ieder weer naar zijn huis en voor Edwin begon zijn werk weer. Hij vertrok dinsdag naar Amsterdam en kwam woensdagavond terug.
Wij zijn nog even vlug naar de kapper en schoonheidsspecialiste geweest, hebben mijn nieuwe bril opgehaald en hebben een bliksembezoek aan de Posbank gebracht. En helaas, op donderdag vlogen we alweer terug.
De kinderen tellen nu al af voor hun vlucht alleen naar Nederland in juli. Ik wil er nog even niet aan denken.

Labels: , , ,