Key West en Miami
Nadat we 's-avonds heerlijk en heel gezellig gegeten hadden, met natuurlijk een Key Lime Pie als toetje, gingen we de volgende dag Key West ontdekken.Al de eilanden beginnen met het woord "Key", wat zoiets als "rif" betekent. De keys beslaan ongeveer 1700 eilandjes, en ze zijn zeker niet allemaal met elkaar verbonden, maar het zijn er wel veel.
Key West is een heel gezellig dorpje.
De sfeer doet heel Caribisch aan wat ook niet zo verwonderlijk is gezien de afstand en de historie die het heeft met Cuba. We slenterden wat rond en keken naar de huisjes. Omdat het de Dirks-jes laatste dag was hebben we nog even rustig koffie gedronken en daarna afscheid genomen.
We bekeken de rest van Key West en kwamen bij het Zuidelijkste punt van Noord Amerika. Om dit punt aan te geven staat er een marker, en om daarmee op de foto te gaan stond een ontzettend lange rij. Iedereen wachtte keurig in de rij, maar een foto vanaf de zijkant werkt toch ook? Afgezien van de historie op borden viel er ook niet meer te zien, dus gingen we terug naar het hotel om te zwemmen en een boekje te lezen. We wisten immers dat de volgende dag weer in het teken zou staan van auto rijden.Want het is wel leuk om naar het zuidelijkste puntje te rijden, maar er is maar 1 weg daar naar toe en die is ruim 200 km, en dat betekent dat je deze weg ook weer terug moet rijden.
Op de terugweg stopten we bij het Dolphin Research Center in Grassy Key. Omdat dit centrum zichzelf niet commercieel noemt, zijn er geen shows, maar presentations. Het komt allemaal op hetzelfde neer. Gelukkig was het hier helemaal niet druk en konden we ook zeer dicht bij de dieren komen. Je kunt hier ook met dolfijnen zwemmen tegen een aardig bedrag, maar dat deden we niet. Hoezo niet commercieel?
Hier huisvesten ze voornamelijk oudere dolfijnen, die de kunstjes nog wel kunnen, en die ze tijdens de "presentaties" ook laten zien. Het leuke van de ligging van dit centrum is dat het een open verbinding met de oceaan heeft.
Je kon ook zien dat de trainers erg veel plezier met de beesten hadden, en ze werden ook gewoon verzorgd terwijl wij er waren. Er was een dolfijn die haar/zijn vin geschaafd had, en die plek werd schoongemaakt en behandeld met een soort betadine. De dolfijn bleef gewoon doodstil liggen in het water totdat het blijkbaar genoeg ingetrokken was. Hierna een visje als beloning en hup hij zwom weer verder.
Verder leven er in dit centrum ook 2 zeeleeuwen en een paar ontzettend opvallende bearded dragons. Maar bij navraag blijkt dat de laatste niet officieel bij het centrum horen en dus ook niet gevoerd of verzorgd worden, maar fotogeniek zijn ze wel.
Van hieruit reden we verder naar Miami, waar we over het schiereiland aan de oostkant van Miami - Miami Beach waar de bekende Art Deco hotels staan - wilden rijden, maar de meest oostelijke straat was afgesloten. Dit kwam omdat het oudjaarsavond was, en daar om 12 uur een groot vuurwerk afgestoken zou worden. Maar we konden toch nog aardig wat van de bouwstijl zien.
Hier huisvesten ze voornamelijk oudere dolfijnen, die de kunstjes nog wel kunnen, en die ze tijdens de "presentaties" ook laten zien. Het leuke van de ligging van dit centrum is dat het een open verbinding met de oceaan heeft.
Je kon ook zien dat de trainers erg veel plezier met de beesten hadden, en ze werden ook gewoon verzorgd terwijl wij er waren. Er was een dolfijn die haar/zijn vin geschaafd had, en die plek werd schoongemaakt en behandeld met een soort betadine. De dolfijn bleef gewoon doodstil liggen in het water totdat het blijkbaar genoeg ingetrokken was. Hierna een visje als beloning en hup hij zwom weer verder.
Verder leven er in dit centrum ook 2 zeeleeuwen en een paar ontzettend opvallende bearded dragons. Maar bij navraag blijkt dat de laatste niet officieel bij het centrum horen en dus ook niet gevoerd of verzorgd worden, maar fotogeniek zijn ze wel.
Van hieruit reden we verder naar Miami, waar we over het schiereiland aan de oostkant van Miami - Miami Beach waar de bekende Art Deco hotels staan - wilden rijden, maar de meest oostelijke straat was afgesloten. Dit kwam omdat het oudjaarsavond was, en daar om 12 uur een groot vuurwerk afgestoken zou worden. Maar we konden toch nog aardig wat van de bouwstijl zien.
Oudjaarsavond hebben we spelletjes spelend op de hotelkamer doorgebracht en 's-avonds om half 12 zijn we over de boardwalk aan het strand richting het vuurwerk gelopen. Er werd door mensen zelf vuurwerk op het strand afgestoken en feestjes gevierd en om 12 uur hebben we naar een mooi georganiseerd vuurwerk in de verte gekeken. We hebben inmiddels toch al in verschillende landen en Staten ons Nieuwjaar gevierd, ben benieuwd waar we in 2010 terecht zullen komen.
Nieuwjaarsdag reden we eerst nog even langs het strand om de bekende strandhuisjes te zoeken en daarna hebben we weer afscheid moeten nemen van Jannie en Geert. Zij gingen verder op een cruise vanuit Fort Lauderdale, en wij vlogen weer terug naar San Jose waar Yvette ons ophaalde.Het was een vermoeiende, maar ook zeer leuke reis, en Florida is weer heel anders dan Californie, wat toch meer afwisseling in landschappen heeft.
Maar het maakt voor dit gezelschap niet uit waar je elkaar ontmoet of wat je ook onderneemt, het is altijd gezellig en veel te snel voorbij.
Labels: Amerika, Familie, Florida, Vakantie, vrienden
posted by Saskia @ 1/22/2010 12:56:00 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home