maandag, mei 08, 2006

Tol Toneel


Ja, en gisteren was de grote dag voor mij. Ik ging samen met 6 andere vrouwen optreden in het "Moose Family Center".
Op donderdagavond ga ik altijd naar de Tol Toneelclub. We hebben het héééél erg gezellig altijd. Niet dat ik toneelaspiraties heb of zo, maar het is gewoon leuker om iets met een stel Nederlandse vrouwen te doen, dan alleen maar een beetje te zitten en koffie te drinken. Vandaar dat ik toneel speel, en dat kletsen doen we ook nog hoor.
Onze "juf" is Annette Tol die vroeger o.a. in Nijmegen gewoond heeft en daar toneel speelde. Toen ze hier kwam wonen miste ze het toneelspel en is ze begonnen om zelf toneelles te geven. En dat doet ze nu dus al 3 jaar, met natuurlijk steeds wisselende speelsters. Tja, dat heb je hier wel, iedereen komt en gaat gedurende het jaar.
In ieder geval vroeg Annette in januari of we niet een uitvoering wilde geven. Spannend!
Dus vanaf januari zijn we steeds een beetje verder gaan werken aan onze uitvoering die de naam “California, here I come!” kreeg.
De omschrijving in de uitnodiging luidde: Zeven vrouwen zijn geëmigreerd naar The Bay Area, Californië. Een voorstelling waarin zeven speelsters op zoek gaan, alleen en/of met elkaar, naar alles wat met emigreren te maken heeft. Gevoelens wisselen elkaar af: afscheid nemen, een nieuwe uitdaging aangaan, heimwee hebben, nieuwe vriendschappen vinden. Waar zijn ze thuis? Zeven vrouwen op zoek naar hun geluk.

We waren om 13.00 uur al bij elkaar gekomen om alle stoelen en het decor op te bouwen, de ruimte te stofzuigen, nog één keertje te spelen en de lampen en de muziek uit te testen.
Om 17.00 uur gingen we nog even wat eten met z'n allen en toen bleek dat een vriendin van Annette uit Nederland een hele lieve kaart had gestuurd en voor ieder van ons had ze een klein gelukspoppetje meegestuurd. Erg lief vonden we dat. Verder nog wat gelukskaarten, e-mailtjes en toi toi toi wensen. Heel leuk dat mensen zo mee leven, want het is toch best spannend.
Nou en toen weer ons omkleedhok in totdat de mensen zouden arriveren en gaan zitten. De make-up moest goed zitten, de lippen moesten erg rood, de haren uit ons gezicht en de ogen moesten knallen. We waren allemaal in het zwart op blote voeten en alle sieraden moesten af. Het is tenslotte toneel en we stonden daar niet als onszelf.
De lichten gingen uit, wij het podium op en toen ging de muziek en de lampen weer aan, en daar stonden we dan, voor ruim 100 man publiek!
Gelukkig ging het allemaal heel goed en hebben we genoten, het uur was om voordat we er erg in hadden. Daarna nog even nakletsen en toen was het alweer voorbij.
We hebben nu de smaak te pakken dus: Broadway, here we come! Kaartjes zijn te bestellen bij juf Tol.

3 Comments:

At dinsdag, mei 09, 2006 8:49:00 p.m., Anonymous Anoniem said...

Het is me niet heel duidelijk of jullie het toneelstuk in het Nederlands of Engels brachten, maar aan de titel te oordelen zal het wel in het Engels geweest zijn. In ieder geval, een pluim voor de prestatie! Optreden voor 100 man, je moet het maar doen!

Groetjes,

 
At woensdag, mei 10, 2006 11:30:00 p.m., Blogger Saskia said...

Nee joh, we kunnen ons aardig redden in het Engels, maar de voorstelling was in het Nederlands.

 
At maandag, mei 22, 2006 1:44:00 p.m., Anonymous Anoniem said...

I don't speak a word of Dutch, but I thoroughly enjoyed watching the play! The sentiments expressed were those of any immigrant or in my case, an expat to England and Japan in my day. Well done, Saskia--and my best to all your fellow thespians, too! Now that you've arrived in California, Broadway, here you go!

Cheers!

--Emi

 

Een reactie posten

<< Home