Farmer in the States

Sequoia

Afgelopen week was het zover, de kinderen hadden springbreak ("Voorjaarvakantie") en we gingen naar Sequoia National Park, waar ze heeeeeeele hooooooge bomen hebben.

Sequoia National Park ligt ten zuidoosten van San Jose, op ongeveer 5 uur rijden van ons huis. In kindertaal is dat ongeveer een DVD'tje lang op de achterbank zitten. Sequoia National Park ligt tegen Kings Canyon National Park aan, en is een van de grootste parken in Amerika zonder wegen netwerk, waardoor het erg in trek is om rond te trekken, te wandelen en te kamperen.....vooral in de zomer.

In de winter maanden, zoals nu, ligt er nog een pak sneeuw, worden sneeuwkettingen verplicht gesteld, zijn niet alle wegen open, en kun je zonder sneeuwschoenen of langlauflatten niet ver komen. Wel kun je bij de grote bomen komen, en daar was het ons om te doen.

We reden het park in via de noordkant via een steile bergweg. Zodra we boven de 4000 Foot kwamen zagen we de eerste sneeuw nog liggen. Onderaan de berg was het nog 20 graden, dat daalde snel tot onder de 10. We waren een beetje slecht voorbereid op stap gegaan, zonder onze California reisgids en zonder een duidelijke kaart waar ons hotel lag. Zodra we het park inkwamen bleek de Parkwachters post gesloten, er stond een bordje dat we verderop in de volgende Visitors Center een toegangskaartje moesten kopen. We waren tot dan toe weinig auto's tegengekomen. Vervolgens kwamen we bij een kruising waar mensen naast twee auto's op plattegronden stonden te turen. Na wat overleg met een stel Duitsers en een stel Japanners, tot de conclusie gekomen dat we niet rechtdoor naar het Visitors Center moesten, maar hier af moesten slaan. Na flink wat kronkelingen en het eerste uitzicht op wat grote bomen, kwamen we aan bij ons hotel.

We verbleven in Wuksachi Lodge, een vrij recent gebouwd hotel dat aan de doorgaande weg ligt. Bij het inchecken werd uitdrukkelijk gezegd dat alle etenswaren uit de auto gehaald moesten worden, inclusief baby autostoeltjes, om de plaatselijke beren geen gelegenheid te geven de auto open te breken. Het leek ons erg sterk, maar na wat foto's gezien te hebben, werd prompt alles wat eetbaar was verzameld en op de hotelkamer geborgen. We hoorden dat ze 102 kamers hadden, waarvan er nog maar 6 vrij waren deze week. Voor het avondeten hebben de kinderen zich vermaakt met wat sleetje rijden in de sneeuw, we hadden een opblaasbare slee meegenomen van huis.

De volgende dag op weg naar het Giant Forest, een van de groves waar een groot aantal Giant Sequoia bomen staan, waaronder de General Sherman tree, de grootste boom op de wereld. Er zijn hogere, en ook bredere bomen, maar is geen boom die zo veel volume heeft als deze, zelfs geen ander levend organisme, vandaar dat hij ook wel "The Largest Living Thing on Earth" genoemd wordt. Zijn leeftijd wordt tussen de 2300 en 2700 jaar geschat, zijn hoogte is 85 meter.
De Giant Sequoia bomen komen maar op een beperkt aantal plekken voor in Amerika, allemaal tussen de 5.000 en 7.000 Foot (2.000 meter) hoogte. Ze kunnen zeer oud worden, groeien vrij snel, en zijn erg goed bestand tegen ziektes en bosbranden. Sequoia's hebben een dikke bast en het bladerdek begint vaak zeer hoog, waardoor ze niet in de vuurzee terecht komen en dus verbranden. Vuur zorgt voor open plekken rondom de boom en de zaadjes komen eerder uit door de hitte, waardoor ze dus eigenlijk goed gedijen dankzij de bosbranden. Ze gaan eigenlijk alleen dood door ouderdom - tja, wie niet? -, doordat ze omvallen want ze hebben erg ondiepe wortels, en door een te vochtige wortelomgeving, want daar houden ze ook niet van.

We hebben een aantal andere super grote bomen gezien, een rondje gemaakt via de Big Trees Trail. Dit is een open plek in het bos, met in het midden een stroompje en eromheen staan die grote bomen. Met onze snowboots aan door de sneeuw, het zonnetje scheen en het zag er prachtig uit.
Bij het plaatselijke museum vroegen we naar wat andere bezienswaardigheden. De parkwachter zei zelf de sneeuw zat te zijn, hij ging vaak de berg naar beneden en liep dan rond onder de sneeuwgrens, waar inmiddels de eerste tekenen van het voorjaar te zien was.
Dit leek ons wel een goed idee. Maar eerst zijn we nog een kijkje gaan nemen vanaf Beetle rock, waar je op heldere dagen over de verschillende bergen heen de kustlijn zou kunnen zien, en het was helder.

Na een half uur in de auto kwamen we uit bij Hospital Rock. Op de foto zie je ook Moro Rock, maar die is te hoog voor de kinderen om te beklimmen en nu ook gesloten vanwege de sneeuw. Op de parkeerplaats werd nogmaals gewaarschuwd voor beren, en of we onze etenswaren echt wel in een beerveilige kast wilde zetten als we de auto verlieten. Hiervandaan konden we langs de rivier lopen waar vroeger de Wuksachi indianen de eikels in de granieten bodem maalde om er meel van te maken. We hebben nog indianentekeningen op de rotsen bekeken en even in de wild stromende rivier gevoeld hoe koud het water was. De temperatuur was hier beneden ondertussen opgelopen tot 25 graden, en de bloemetjes waren in bloei. .

De volgende dag was het tijd om weer terug te rijden.Groot was onze verbazing toen we een bocht omkwamen op weg naar beneden, en daar twee beren rustig de weg over zagen steken. Een moeder beer met haar jong. Snel wat foto's gemaakt, de kinderen waren euforisch. Niet alleen hadden we de gewone, gangbare wilde dieren gezien, we hadden nu ook echte beren gezien. Ze zagen er schattig uit, echt beestjes om te knuffelen....
Zijn die berenkasten toch niet voor niets.

Op weg naar huis zijn we zijn we nog een dorpje binnengereden om wat te lunchen. Het bleek de plaatselijke zuivel hoofdstad van de buurt te zijn, met wat Hollandse plekjes. De rood- en zwartbonte koeien hebben we gezien en verschillende Hollandse namen die bij de boerderijen hoorde. We hebben midden in het dorpje in het stadspark heerlijk genoten van een boterhammetje en ijsje uit de plaatselijke zuivelbar. En de kinderen hebben met hun voetbal wat afgerend om de beentjes te strekken voordat we weer terugreden richting San Jose.

Morgen weer naar school en dan nog 7 weken voordat ze weer vakantie krijgen, maar dan is het wel de Grote vakantie, en dan gaan we weer naar Nederland.

posted by Saskia @ 4/23/2006 11:59:00 p.m.