zaterdag, april 29, 2006

Multicultural Fair

Vrijdag hadden we op school van Maaike en Bas de jaarlijkse Multicultural Fair. Dit jaar deden wij natuurlijk ook mee. Het thema was muziek en kunst uit de wereld. Vorig jaar had Irene (een Nederlandse die met een Fransman getrouwd is) geprobeerd om beide landen te vertegenwoordigen. Ze was blij om mij te ontmoeten aan het begin van het schooljaar, en vertelde mij meteen dat ze dit jaar alleen Frankrijk zou gaan doen en ik mocht Nederland doen. Na vele vergaderingen door het jaar heen was het dan nu zover. Ik had afgelopen week enkele borden gemaakt.
Ik snap nu waarom Irene blij was dat ik er was. Ik heb van 14.00 tot 17.00 uur non-stop poffertjes gebakken! Ik had drie poffertjespannen tot mijn beschikking, maar toen werd ik gek. Ik kon er maar 2 tegelijkertijd bijhouden. Edwin was gelukkig vroeg uit zijn werk om mij te helpen. Op het schoolplein had ieder land een tafel van 3,5 meter tot zijn beschikking. We kregen een paar Highschool leerlingen toegewezen. Deze leerlingen zijn verplicht om een bepaald aantal "community hours" te vervullen, en dit evenement is hiervoor goedgekeurd. We hadden onze vlag, eetgerei en servetten, en een stempel met een windmolen gekregen. Die gebruikten we omdat de kinderen een paspoort hadden gekregen met daarin gegevens over het land, en een multiple choice vraag die elk land verzonnen had. Ze konden bij de landen langsgaan en dan kregen ze een stempel en een muntje van dat land. In ons geval een Eurocent. Het antwoord op de vraag moesten ze in de stand vinden. Mijn vraag was: "Wie schilderde er vooral rood, geel en blauw?" Als het antwoord goed was dan kregen ze een ticket waardoor ze aan een loterij mee konden doen. Alle landen hadden enkele kleine, typische cadeautjes ingeleverd waarmee ze mandjes vulden met een grote wereldbol erboven. Een echte multi culturele prijs.
Er waren vele optredens uit verschillende landen, een koto speler uit Japan, een dansgroep uit India, een Schotse doedelzak speler, een indianendansgroep uit Mexico. Met gekochte tickets konden ze eten kopen, bij ons dus poffertjes. Om 19.00 uur had ik al geen poffertjes meer! Ergens wel handig, want toen kon ik zelf ook langs alle landen om het eten te proeven. Lekker joh. Dit jaar heeft de school leerlingen uit de volgende landen, die aanwezig waren;

  • Afghanistan,
  • Argentinië,
  • Brazilië,
  • Canada,
  • China,
  • Engeland,
  • Frankrijk,
  • India,
  • Iran,
  • Ierland,
  • Israel,
  • Italie,
  • Zuid Korea,
  • Maleisië,
  • Mexico,
  • Nederland,
  • Nieuw Zeeland,
  • Filippijnen,
  • Rusland,
  • Schotland,
  • Servië/Montenegro,
  • Taiwan,
  • Amerika,
  • Vietnam

De sfeer was heel erg gemoedelijk. De kinderen hebben hennatekeningen op hun handen, hun naam is geschreven in het Farsi, ze hebben verschillende muntjes gekregen en veel verschillende gerechten geproefd. Ze gingen heel tevreden slapen om 21.00 uur. Wat ook heel grappig is dat er opeens Amerikanen naar ons toekomen en dan zeggen dat hun naam Rijpkema, of Kaashoek is en dat dat waarschijnlijk Nederlands is. Nou volgens mij kan je haast geen Nederlandsere naam hebben na "de Vries, of de Boer". Ik vond het vooral ook zo mooi dat iedereen ineens trots in zijn klederdracht ging lopen, want er zijn hele mooie outfits bij hoor. Edwin en ik konden alleen een oranje T-shirt verzinnen, en nee, wij hebben geen klompendans uitgevoerd.