Noord Californië - Zuid Oregon, week 1
Afgelopen week zijn we weer terug gekomen van ons rondje Noord Californië - Oregon. Omdat het een heel verhaal is heb ik het maar in 2 stukken gehakt, en begin ik nu met de 1ste week.We zijn begonnen bij Lassen Volcanic National Park waar we onze tent opgezet hebben op een National Park camping.
Amerika heeft 49 Nationale parken en hiervan liggen er 5 in Californië. Daarnaast zijn er nog veel meer State Parks. Dit zijn grote natuurgebieden die beheerd worden door de staten. Zij zorgen voor het in stand houden van deze, om wat voor reden dan ook, aparte gebieden. Deze parken kunnen erg groot zijn.
Lassen National Park is 431 km², als je in dit park van noord naar zuid rijdt ben je een uur verder.
In het park zelf zijn geen restaurants, maar je kunt overal picknicken en omdat er nog zoveel sneeuw ligt, kan je bijna altijd bij een meer, of bij een stroompje rondhangen. Het enige vervelende is dat daar ook aardig wat muggen rondzwermen. Maar ja, gewapend met anti-muggenspray viel de schade wel mee.
De kampeerplek zelf was erg (zwart)stoffig. Dus alles zat continue onder de zwarte vlekken. Dat vond ik niet zo leuk, het leek wel of de kinderen door dat stof continue met oorlogsstrepen over hun gezicht liepen. 's-Avonds koelt het ook goed af, terwijl het overdag weer flink warm wordt.
We zijn hier een paar dagen gebleven en hebben het park goed bekeken.
Terwijl je door het park rijdt heb je zeer fascinerende uitzichten.
De vulkaan Mount Lassen zelf is ook te beklimmen, maar dan moet je wel geoefend zijn en de hike duurt ongeveer 5 uur. Dat hebben we dus niet gedaan. We hebben de vulkaan wel voortdurend gezien, vanuit allerlei hoeken.
Ook zagen we veel verschillende kleuren; stukken sneeuw met rood erdoor, en het water van Lake Helen heeft zeer lichtblauwe plekken van het ijs wat er nog in drijft. We zagen het grijs van de modder en geel en groen van de zwavel.
We hebben de modderpoelen en zwavelbronnen van dichtbij bekeken én geroken, doordat we Bumpass Hell hebben gelopen. Heel leuke wandelroute van ongeveer 1,5 uur. Half door de sneeuw, en zeg nou zelf, een beetje glibberen in je korte broek is toch grappig.
Toen we na een aantal dagen het park verlieten zijn we eerst nog naar Subway Cave gegaan. Hier kan je zelfstandig door een gang, die gemaakt is door een lavastroom, lopen. Er staan verschillende bordjes met informatie. De kinderen vonden het geweldig om in het pikkedonker met een eigen zaklamp te lopen. De vloer is er erg ruw, maar wij hebben gelukkig allemaal goede wandelschoenen, dus het was leuk om even te doen.
Van daaruit reden we naar McArthur Burney Falls wat in een heel mooie omgeving ligt. Deze waterval wordt veroorzaakt door 5 stroompjes die niet alleen boven-, maar ook ondergronds lopen. Door de waterval is het daar heel aangenaam van temperatuur.
Omdat daar de camping vol was, zijn we verder gereden richting Mount Shasta. Deze plaats heeft zijn naam te danken aan de berg Shasta.
Dit is de op een na grootste vulkaan in het Cascadegebergte, na Mount Rainier. In deze bergketen; die begint in British Colombia en zich uitstrekt van Washington via Oregon naar Californië, bevindt zich ook Mount Lassen die in 1914 en 1921 is uitgebarsten. En Mount St. Helens is nog in 1980 uitgebarsten.
Omdat we toch wel ergens wilden slapen hebben we een hotelkamer geboekt. Het bleek een kamer in een resort te zijn, met een achterdeur. Dat was heel handig, want toen konden we al het zwarte stof eindelijk van veel dingen afspoelen.
Edwin en de kinderen zijn nog gaan zwemmen in Lake Siskiyou, waar ze een fantastisch uitzicht hadden op Mount Shasta.
En ik, ik heb heeeel lang onder de douche gestaan.
2 Comments:
Zo, wij zijn ook weer terug van vakantie. Leuk om jouw verslag te lezen, leuke vakantie. Ik wacht op deel 2.
Het komt er zo snel mogelijk aan hoor. Waar zijn jullie naar toe geweest?
Een reactie posten
<< Home