Farmer in the States

Alaska deel 1

Omdat zelfs mijn bereisde schoonouders nog nooit in Alaska waren geweest, besloten we dat een cruise een goede manier zou zijn voor het samen doorbrengen van een laatste vakantie week van de vakantie van oma & opa.
De schoolvakantie van de kinderen begon op vrijdag 15 juni, en dat was ook de dag dat we in aller- vroegte op pad gingen.
We vlogen vanaf San Francisco via Seattle naar Anchorage in Alaska. Daar stond onze limousine te wachten. Omdat de meeste busjes vol waren en we toch met zijn zessen waren, is dit een heel goed vervoermiddel om een reis van 3 uur te overbruggen. We moesten nl. naar de haven van Seward want daar lag onze boot.
Terwijl wij keken naar het vertrek van de boot uit de haven, werden onze koffers netjes naar de hut gebracht en konden we gaan eten.
Hierna moesten we allemaal op een bepaalde plek, met zwemvest aan, verzamelen voor een verplichte rampenoefening. Grappig al die mensen die de hele lay-out van de boot nog niet kennen en dan met zwemvest aan door de boot lopen. Kinderen kregen hier een armband om die niet meer af kon, zodat ze altijd weten bij welk gedeelte zij behoren tijdens een eventuele ramp.
Nadat de kinderen op bed lagen gingen we nog een borreltje drinken in een van de cafés. Ondertussen zagen we een walvis voorbij komen en realiseerde ons dat het al 23.00 uur was en nog steeds erg licht. Tja, een dag in Alaska duurt ’s-zomers heel lang.

De eerste dag hebben we op zee doorgebracht. Maar op zo'n boot merk je helemaal niet dat je vaart. Voor de kinderen was er ook een kids club en zij hebben zich daar prima vermaakt.
We voeren naar de Hubbard glacier, die ligt in de Yakutat baai. Vooraf was er in het theater een bioloog die een verhaal vertelde over deze gletsjer.

Het was niet zo helder als de vorige dag, en we konden door losliggende ijsschotsen niet echt dichtbij komen, maar we hadden toch een goed beeld van de grootsheid van zo'n ijsrivier. Het ijs wat wij zien en dus de zee heeft bereikt, is al 400 jaar oud! De omvang is ook al behoorlijk indrukwekkend.
Het speciale van deze gletsjer is dat ze direct in zee uitkomt. Het ijs komt in zee en smelt door de temperatuur van het water. Onder water is meestal een nog veel groter stuk aanwezig van de ijsschots dan wat er boven water te zien is. Denk maar aan de Titanic. Deze gletsjers zijn maar op drie plaatsen in de wereld te zien, nl. Chili, Scandinavië en Alaska.
Er waaide een behoorlijk koude wind en buiten op het dek over de hele boot waren dekens neergelegd die gretig aftrek vonden.
Doordat we niet dichterbij konden komen, werd voor ons het helikopterdek aan de voorkant van de boot opengesteld, zodat we een beter uitzicht hadden. Dezelfde bioloog was hier aanwezig en we konden allemaal vragen stellen.

's-Avonds moesten we in galakleding aan tafel verschijnen. Edwin had bij het boeken aangegeven dat zijn ouders 45 jaar getrouwd waren, en ze werden dan ook verrast door felicitaties en een serenade van de bediening met een lekkere chocoladetaart.

De volgende dag mochten de kinderen met de kidsclub een kijkje nemen in de werkplaats van de kapitein. Op de brug dus. En nee, er mochten geen ouders mee tot grote spijt van Edwin en Geert. Toch was een van de leidsters zo vriendelijk om een foto van de kinderen te maken en speciaal daarvoor ons op de boot te gaan zoeken om het fototoestel te vragen. Hierna ging de reis verder naar de hoofdstad van Alaska; Juneau. Deze hoofdstad is, net zoals heel veel plaatsen in Alaska, niet per auto bereikbaar. Je kunt hier allen maar per boot, trein of vliegtuig komen. We namen 's-ochtends een kabelbaan naar de top van Mount Roberts en hadden een mooi uitzicht op de baai en de cruiseboten. Boven op de berg waren we net te laat, een zwarte beer was net verdwenen tussen de struiken. We spraken een meisje dat vertelde dat ze na deze zomer naar Colorado ging om te studeren. Zij woonde hier al haar hele leven, was de 4e generatie, en op haar leeftijd kende je iedereen in Juneau. Want er waren 7 lagere scholen, 2 middel scholen en 1 high school. Ik vind dat zo'n gek idee voor een hoofdstad van een staat van zo'n omvang.

's-Middags gingen we met een bus via een rondrit door Juneau, naar de Mendenhall glacier. Hier konden we een stuk dichterbij komen, ook omdat we zelf een stuk moesten lopen. Deze gletsjer komt niet rechtstreeks in zee uit maar in een meer. Ook leerde ik dat gletsjerijs een andere structuur heeft dan gewoon ijs. Wat duidelijk te zien was omdat ze een grote brok hadden neergelegd die natuurlijk wel smolt maar nog steeds groot genoeg was.

Hierna reden we naar een heel bijzonder kerkje. Het lag ook net buiten Juneau. Het was enkel opgebouwd uit boomstammen en alleen al voor het uitzicht tijdens zo'n dienst zou ik lid willen worden van deze kerk, maar ja, t'is zo moeilijk te bereiken hè.

Labels: Alaska, Amerika, Vakantie

posted by Saskia @ 6/28/2007 09:42:00 p.m.