Farmer in the States

Alaska deel 2

Vanuit Juneau gingen we naar Skagway. Ook hier bleven we een hele dag liggen, dus konden we een excursie boeken. Excursies boek je vooraf, of op de dag zelf. En wij boeken niet op het schip maar op de kade, gewoon omdat het weer hier niet echt betrouwbaar is.
Edwin wilde natuurlijk niet het volle pond betalen, wat iedere keer weer opnieuw lukte. Deze stadjes zijn zo klein dat ze echt afhankelijk zijn van het toerisme en of de bus nu met 10 of 14 man moet rijden, rijden doet hij toch, dus dan maar iets goedkoper.
Jannie en Geert namen een historische rondleiding door het stadje, waarin werd verteld dat dit vroeger een goudzoekers stad van 1896 tot 1900 was. Tijdens de hoogtijdagen van de goldrush, rond 1898, had Skagway 10.000 inwoners. Dit wetteloze stadje bestond voornamelijk uit goudzoekers, prostituees en boeven. De bekendste boef heette Soapy Smith en hij had het hele stadje in zijn greep met zijn telegrafiekantoor. Oma kon het verhaal heel spannend aan de kinderen 's-avonds navertellen.
In de haven zagen we een bewoner op de steiger zijn net gevangen zalm schoonmaken.
Omdat Skagway alleen door een bergrug gescheiden wordt van Canada, besloten de Canadezen dat als de goudzoekers naar Canada wilde oversteken dat ze 1000 kg per persoon, aan spullen mee moesten nemen. Deze spullen moesten ze zelf over de berg dragen, en omdat dit natuurlijk niet in een keer kon, werden de achtergelaten spullen vaak gestolen. Deze route werd de Chilkoot pass genoemd. Wij besloten een hike & float van de Chilkoot te gaan doen, en vertrokken met 10 personen in een bus.
We hadden een heel aardige gids die eruit zag zoals je verwacht dat mannen in Alaska eruit zien; met baard.
Onderweg zijn we een tijdje gestopt omdat we 2 grizzlyberen zagen.
En daarna begon de wandeling omhoog. Gelukkig gingen we niet helemaal naar de Canadese grens. Het was behoorlijk steil en oneffen terrein.
Doordat de gletsjer die hier vroeger was, alle grond heeft weggesleept, is het enige wat er op die rotsen groeit mos. En op dat laagje mos groeien dan weer bomen. Heel gek om te zien dat er op dat dunne laagje zo'n bos kan ontstaan.
Op het einde van de trail, lag onze rubber boot. We moesten allemaal onze schoenen in een waterdichte zak doen en rubber laarzen aan, want we moesten door het water in- en uit de boot stappen. Ook kregen we een zwemvest aan. Het was behoorlijk fris op de boot, zeker omdat we de hele tijd in de bossen hadden gelopen en nu opeens op het water zaten. Onderweg zagen we verschillende bald eagles op hun nesten en vooral heel mooie natuur, en er heerste een heel grote stilte.

De boot moest door de mannen weer uit het water getild, en op de gereedstaande aanhanger gelegd worden. En daarna terug naar het schip. We waren deze keer te laat voor het diner, maar niet getreurd, op een cruiseschip ontbreekt het je niet aan zoveel, en zeker niet aan eten. Wij kozen voor het zelfbedieningsrestaurant en aten die avond Japans.

De volgende plaats die we aandeden was Icy Strait Point.


Omdat het schip deze keer niet afmeerde aan wal werden we met tenders (kleine bootjes) aan wal gebracht. Het zag er prachtig uit, het zonnetje scheen en nog veel belangrijker, we waren hier het enige schip.
Bij het aan wal gaan kregen we allemaal een klein zakje waarin een stukje cederhout zat. Hiermee moesten de bezoekers van Icy Strait Point het vuur, en dus het licht, aanhouden wat brandde.
We hebben een mooie wandeling gemaakt en daarna het plaatsje Hoonah bekeken. Verbazingwekkend waar mensen van leven. Er is hier werkelijk niets in de omgeving, behalve prachtige natuur.
Wel was hier vroeger een visconserven fabriekje waar nu een permanente tentoonstelling in gevestigd was.

Ook zagen we veel bald eagles. Het is alleen zo moeilijk om ze in hun vlucht te fotograferen. Maar we zaten toch te genieten van het zonnetje en de omgeving, dus konden we genoeg foto's proberen te maken.
Terug in de haven vroeg een visserman of Bas een zojuist gevangen krab vast wilde houden.
Zich niet bewust van die grote scharen, en totaal geen angst, wilde hij dat natuurlijk wel.

Labels: Alaska, Amerika, Vakantie

posted by Saskia @ 6/30/2007 10:39:00 p.m.