woensdag, augustus 22, 2007

Valley of Fire & Zion

De volgende dag reden we vanuit Nevada naar Utah met als uiteindelijke doel voor die dag het Zion National Park.
Maar eerst kwamen we langs het Valley of Fire State park. Dit oudste States park van Nevada dankt zijn naam aan de rode zandsteen rotsen en versteende zandduinen, die zo’n 150 miljoen jaar geleden zijn ontstaan. Als de zon op de rode stenen schijnt, lijkt het alsof ze in vlam staan.
Je kunt via een rondje weer uit dit park komen en verder rijden richting Zion, waar wij naar toe wilden.
Toen we bijna uit het park waren, zo’n 5 minuten nog te gaan, kwamen we in een verkeersopstopping terecht met ongeveer 20 auto’s voor ons. We zagen dat er een ongeluk was gebeurd. Een auto lag op zijn kant, de politie, brandweer en een takelwagen waren allemaal al ter plekke.
Na een half uur gewacht te hebben, kwam de sheriff in tegengestelde richting ons allemaal tegemoet gereden en vertelde iedere auto dat ze de weg gingen afsluiten. We moesten omkeren en via de ingang het park weer uit. Bij het keren op de weg zagen we dat het hier om een dodelijk ongeluk ging, en waarschijnlijk wilden ze alles nader onderzoeken.
Wij mochten het park dus 2 keer bekijken. De formaties zien er vanaf de andere kant heel anders uit, maar ze blijven vuurrood. Maar ja, het was wel even slikken en niet alleen door de tegenvaller in tijd.

Uiteindelijk kwamen we 3 uur later dan gepland in Zion National Park aan. Daar hadden we een camping gereserveerd die aan de Virgin River lag. Deze rivier lijkt heel rustig, maar is toch verantwoordelijk voor de vorming van de kloof .
De camping had wel een zwembad, maar zeg nou zelf, spelen in de rivier met stenen en blubber is toch veel leuker. Hier kan je ook met een band de rivier afzakken, maar het krijgen van blauwe plekken en schaafwonden van de grote stenen die duidelijk zichtbaar in de rivier lagen lieten wij aan anderen over. Wij hielden ons voornamelijk bezig met de loop van de rivier.
Omdat je Zion tijdens de vakantieperiode niet meer zelfstandig in mag rijden, rijdt er een gratis shuttle bus die voor de deur van de camping stopte.
We kozen voor een wandeling die je door de kloof brengt waardoor je goed kunt zien hoe de verschillende lagen op elkaar gestapeld zijn. Het is best indrukwekkend om te zien hoe hoog (600 meter) de wanden van het ravijn zijn. Het maken van een goede foto is daardoor heel moeilijk. Er is altijd wel iets niet goed belicht.
De wanden bestaan uit het doorlaatbare Navajo zandsteen en het niet doorlaatbare Kayenta steen. Doordat water door het zandsteen sijpelt maar niet door de Kayenta steen kan, komt het water er via de buitenkant van de muur uit zodat er kleine plantjes op de ogenschijnlijk kale muur groeien. Bij de “Weeping rock” kan je dit goed zien.
Aan het einde van de trail zou je door het water van de rivier moeten lopen om nog een stukje verder te komen, maar wij hielden het voor gezien en wandelden weer terug. Onderweg zagen we nog enkele herten die zich te goed deden aan de voor ons giftige, maar mooie, duivelsbloemen. Zion is een mooie, groene en lekker koele canyon.

Hierna pakten we de spullen weer op en reden richting Bryce Canyon National Park over de prachtige 10 mijl lange Zion-Mount Carmel Highway. Om door de Zion-Mount Carmel tunnel te mogen moet je met een camper $15, = extra betalen omdat je te hoog bent en je over de middenstreep moet rijden. Hiervoor wordt het verkeer aan de andere kant tegen gehouden.
Tijdens de vakantieperiode doen ze dit zowat om de 15 minuten, want je ziet continue campers.
Alle wagens worden geteld, en het aantal wordt per mobilofoon doorgegeven aan de verkeersregelaar aan de andere kant van de tunnel. De laatste auto krijgt ook nog een stokje mee en moet die dan aan de andere kant van de tunnel weer inleveren.
Onderweg stopten we ook nog even bij het schaakbord, de "Checkerboard Mesa". Deze berg heeft niet alleen verticale maar ook horizontale groeven, waardoor een ruit ontstaat.
Hierna reden we door en al snel kwamen we aan bij Ruby's Inn aan de ingang van Bryce Canyon, onze volgende stop.

Labels: , , , ,