Farmer in the States

Watsonville

Omdat de zomervakantie hier ruim 10 weken duurt, en je iets moet ondernemen voordat de verveling toeslaat, gingen we vorige week een weekje met de kinderen naar zee. We in dit geval zijn Catherine met haar twee zoons Roderick en Didier en dochtertje Tess, en ik met Maaike en Bas.
De papa's waren er in de weekenden ook bij, maar gedurende de week waren ze beide gewoon aan het werk.
We hadden een cabin gehuurd op een KOA camping in Watsonville. Dit ligt aan de kust net onder Santa Cruz.
Omdat het hier 's-zomers meestal langer mistig blijft aan de kust door de Santa Cruz Mountains is het niet erg druk aan zee. En we hadden we een prachtig zonnige week.
We zijn een ochtend door de aardbeienvelden gereden. De kinderen mochten zelf hun bakjes met aardbeien plukken. Daarna werden ze gewogen en rekende je af.
Watsonville ligt in een agrarische omgeving. De aardbeien en frambozen groeien hier net als de artisjokken. Je ziet overal groepen Mexicanen op de velden staan om de aardbeien te plukken. Zouden dat net als in Nederland vakantiewerkers zijn? Ik denk het niet.

We zijn een keer naar de Mystery Spot geweest. Hier gelden, volgens de gidsen, de wetten van zwaartekracht en natuurkunde niet. Ik heb geen idee hoe precies, maar het is leuk hoe ze het gezichtsbedrog proberen te verkopen voor waarheid. Ik geloof nl. niet in het feit dat daar toevallig mysterieuze krachten wel of niet aanwezig zijn. Maar het levert grappige foto's op. En de kinderen luisterden ademloos en vonden het allemaal heel gek.
We hebben bij Roaring Camp Railroad een tocht gemaakt met een stoomtrein. Dit was een beetje saai. De tocht met de trein duurde in totaal 75 minuten, en dat al puffend door een bos was een beetje traag.

We zijn een dagje naar de boardwalk in Santa Cruz geweest. Heerlijk dat ze nu overal zelf in mogen. En samen met 2 vriendjes die ook groot genoeg zijn was het heel rustig voor deze moeder. Vroeger wilde ik ook overal in, maar om de een of andere reden hoef ik niet meer zo nodig op z'n kop en rondgedraaid te worden.
Op een gegeven moment zei Catherine tegen de kinderen dat zij nou moesten wachten omdat de moeders een ritje gingen maken in de Tsunami. Je had die gezichten moeten zien! Waarom gingen wij nou in een attractie? Maar toen wij eenmaal ronddraaiden vonden ze het toch wel heel leuk. Tja, iemand moest toch op Tess passen.

Veel van de middagen gebruikten we om naar de zee te rijden, dat lag tenslotte 5 minuten rijden met de auto. Daar hebben de kinderen natuurlijk met de golven gespeeld en zandkastelen gebouwd, terwijl Catherine en ik heerlijk een boekje konden lezen.
's-Avonds konden Catherine en ik natuurlijk niet zoveel, want je zit toch buiten, dan is het donker en stil.
Maar tijdens ons kopje koffie kwamen we erachter dat er bij hun een stinkdier onder de cabin leeft en overal op de camping liepen wasberen rond. Deze foto kon ik maken van het huisje van de buren die al lagen te slapen. De wasbeer maakt dankbaar gebruik van een niet goed afgesloten rits aan de koelbox en ontfutselt ze een Hershey bar (=chocoladereep).
Op de camping zelf waren de kinderen steeds in de speeltuin te vinden, er werden film en muziekavonden georganiseerd, en "Mickey Magic" de goochelaar gaf ook een voorstelling. De kinderen snapten er helemaal niets van
Ze konden bananenfietsen huren en er liep een klein treintje door de camping.
Tijdens het weekend zijn we nog via Carmel Valley naar Carmel-by-the-sea gereden. Hebben daar wat geslenterd door de straatjes en galerietjes bekeken, en op de terugweg hebben we bij Moss Landing gevliegerd.
Al met al een leuke, gezellige week om, hoewel dicht bij, toch echt weg te zijn van huis.

Labels: Amerika, Californië, kust, Vakantie

posted by Saskia @ 7/28/2007 09:38:00 a.m.