De Wii
De kinderen hadden gespaard voor de Wii zoals ik al eerder schreef, alleen is dat ding zeer slecht leverbaar.Afgelopen week was het op donderdag Thanksgiving en daarop volgt altijd de beruchte "Black Friday". Deze dag heet zo omdat dan de leveranciers uit de "rode" cijfers komen. Een dag dus om de winkels, als het even kan, te mijden. Alle winkels stunten met allerlei producten en gaan ook héél erg vroeg open. Er zijn winkels die al om 1 minuut over 12 's-nachts opengaan. Maar de meeste winkels gaan om 3, 5 of 7 uur 's-ochtends open.
Deze keer zette Edwin zijn wekker om 5.00 uur en bekeek dan wel of hij er daadwerkelijk uit zou gaan, want er was een winkel die een foldertje had rondgestuurd dat hij Wii's had. Edwin ging er dus wel uit, gewapend tegen de kou met een joggingbroek en daar overheen een spijkerbroek, dikke trui en jas en pet op.
Nadat hij zich verbaasd had over de hoeveelheid geparkeerde auto's bij de Toys 'R Us (het hele parkeerterrein stond vol), reed hij door naar de Gamestop.
Daar waren al diverse mensen een rij aan het vormen en hij besloot om aan te sluiten. Hij was nummer 11. Een man voor Edwin legde hem alles uit en zei dat hij gerust in de auto kon wachten als hij dat wilde. Je moest gewoon iets van jezelf neerleggen op de grond. Dat deed Edwin, hij legde zijn petje neer en ging naar de Starbucks aan de overkant van de weg om een koffie te halen. Bij terugkomst kon hij gewoon weer op zijn plekje in de rij staan. Het was er heel gezellig; iedereen kletste met elkaar, er lagen sjaals en dekens op de grond, een paar mensen sliepen zelfs verder in de auto.
Om 6 uur kwam de eigenaar bij de winkel aan en ging inventariseren waar iedereen voor kwam (allemaal voor de Wii). Hij stelde hen gerust dat hij er 40 had en dus waren we verzekerd van zo'n ding. Maar ja, de winkel ging pas om 7.00 uur open, dus moesten ze nog een tijdje wachten. Buiten was de rij al uitgegroeid tot een man of 70. Uiteindelijk was het tijd en gingen ze gedisciplineerd in groepjes van 5 naar binnen.
Edwin kwam zeer voldaan om half 8 weer terug in bed waar we ons alvast konden verkneukelen op de gezichtjes van de kinderen, want die sliepen nog en wisten van deze vroege actie niets af.
's-Middags kwamen Avril & Noud en Jacqueline & Peter weer terug van hun uitstapje om hun laatste daagjes bij ons door te brengen. Zij konden meedelen in de vreugdekreten van de kindren toen de Wii achter de bank vandaan kwam. Tjonge wat waren ze blij. De tafel moest aan de kant en we hebben ze de hele middag niet meer gezien.
Nadat de kinderen weer op bed lagen hebben we met de volwassenen nog even getennist en gebowld en gebokst en gevist en....
Ik ben blij dat ik zo'n kanjer van een man heb die dat voor de kinderen heeft gedaan, want van mij hoef je niet zoveel aktie te verwachten zo vroeg, alhoewel voor de kinderen? Hij was s'-avonds, net als Peter, niet van de biljarttafel weg te slaan. Leuk man zo'n Wii.
Labels: Amerika, Californië, dagelijkse dingen, feestdagen, kinderen, winkels
3 Comments:
Gho wat boffen de kids toch, met z'n ouders die er voor over hebben om zo vroeg op te staan en door de kou te gaan. Omdan in de rij te gaan staan om een (WII) binnen te halen.Nou zou zeggen geniet ze er van.In NL is het ook koud BRRR.
Kom gerust een keertje langs op, http://ibloghurt.wordpress.com je bent altijd welkom.
Wat eenkanjer van een vader. Die van mij krijg ik echt niet zo gek. En het spelletje geeft de kids wel heel wat lichaamsbeweging...toch beter dan altijd maar achter de computer of X-box
gr, Sally
Roel zou dit ook nooit doen... Wij zijn allebei GEEN ochtendmensen! Die kids van jullie boffen met zo'n papa...
Groetjes,
Een reactie posten
<< Home