vrijdag, maart 19, 2010

Stanford laboratorium bezoek

Maandag hadden de kinderen een studiedag en waren dus vrij van school. We zijn toen bij Elies op haar werk een kijkje gaan nemen. Zij werkt in Palo Alto, voor Stanford laboratorium die een ruimte gebruikt in het VA hospital.
Ze is microbioloog en werkt daar op het lab, en Maaike wilde er al heel lang een keer gaan kijken.
Het is natuurlijk een heel gek idee dat iemand niet gewoon een werkdag op kantoor zit zoals velen van ons, maar doet.
Ze onderzoekt momenteel bacteriën in gezonde dolfijnen en zeeleeuwen die te vinden zijn in de mond, maag en de poep van die beesten.
Als eerste legde ze uit dat het laboratorium weliswaar in het Veterans Hospital zit, maar bij Stanford hoort. Het Veterans Hospital is een ziekenhuis die bedoeld is om oud militairen (Veterans) van goede medische voorzieningen te voorzien. De “gewone” burgers maken dus geen gebruik van deze ziekenhuizen.

We zagen koelkasten die tot min 80 graden Celsius gingen, en konden ook heeeel vlug even voelen hoe koud dat was. Daarin bewaard Elies (en de andere onderzoekers) hun onderzoek monsters.
Ze zagen luchtkasten met UV licht, gewone en grotere microscopen en we liepen een grote koelkast in waar het maar 4 graden Celsius was. Natuurlijk moet alles heel steriel zijn, dus de spullen worden "afgewassen" in een autoclaaf.
Terwijl we rondliepen en in allerlei onderzoek kamers kwamen, vroeg een andere onderzoekster of ze naar bloedcellen onder een microscoop wilden kijken. Tuurlijk wilden ze dat.
Elies deed wat gekke dingen met CO2 =droogijs, en legde daarmee sublimatie uit. Ze stopte b.v. dat ijs in een plastic handschoen en knoopte die dicht. Daardoor zagen ze de hele handschoen opzwellen, of wat ijs in een bakje met een beetje water, waardoor het gaat borrelen, en eenmaal in de gootsteen kon je zien dat het neerslaat over de rand van de wasbak, en niet opstijgt zoals je van een gas zou verwachten.

Ook mochten ze pipetteren. Maar dat vereiste wel wat uitleg vooraf. Niet alleen hoe je dat moet doen, maar ook het gebruik van zo’n pipet. Eerst legde ze uit dat je heel precies moet meten met een meetcilinder, waardoor co- en adhesie besproken werden. Naderhand konden ze met een groot pipet water opzuigen, maar ze mochten de kanten dan ook niet aan raken omdat daar ook andere bacteriën zitten. Dat bleek nog best moeilijk te zijn om zo precies te werken.
Naderhand mochten ze met kleine pipetten hetzelfde doen in een gelbadje. Dat gelbadje had een andere onderzoeker net voor hun ogen staan maken van wat korreltjes zeewier en een vloeistof in de magnetron, en hierna in een vormpje gegoten met een kammetje om de gaatjes te creëren. Toen steef het op en kon het gebruikt worden om er bacteriën in te stoppen.
De kinderen stopten er alleen maar blauwe vloeistof in, maar die andere onderzoeker stopten er echt DNA materiaal van maag-darm bacteriën in, wat ze naderhand bekeken onder UV-licht waardoor ze een soort trapje zagen. Hiervoor moesten ze wel hun ogen beschermen met oranje brillen.

Soms ging het de kinderen boven de pet, maar lang niet altijd. Ze vonden het heel leuk en het is dan heel grappig om te zien dat het net lijkt alsof ze niet opletten, maar terug in de auto komen er dan nog allerlei vragen los.
Blijkbaar zijn kinderen ook een soort pipetten die eerst alles moeten opzuigen om het daarna gedoseerd in hun hersenen te verwerken. Mijn conclusie is dat het ook gewoon gelbadjes zijn, alleen niet gemaakt van zeewier korreltjes.

Labels: , ,

2 Comments:

At zaterdag, maart 27, 2010 3:31:00 a.m., Blogger Unknown said...

en jij?kon jij het allemaal volgen? wat dat betreft blijven we allemaal pipetjes nietwaar? wat een ongelooflijk leuk idee om dit met de kinderen te doen en fijn dat het kon bij elies....
groetjes uit zaterdagsfeertje in groningen, Caroline

 
At maandag, april 19, 2010 12:59:00 a.m., Blogger Elies Bik said...

Leuke foto's! Ik vond het erg leuk om Maaike en Bas een rondleiding te geven. Dat komt niet zo vaak voor dat we een middagje kunnen laten zien wat we doen. Misschien worden de kinderen later ook wetenschapper, en wie weet wint er eentje de Nobelprijs!

 

Een reactie posten

<< Home