Farmer in the States

Maaike's 8e verjaardag

Omdat mijn vader hier was heb ik niet veel geblogd. Ik zal het in gedeeltes opschrijven, want we hebben natuurlijk niet stilgezeten.


Na alle hectiek van de voorstellingen van Mother Goose, werd onze kleine meid op maandag de 13e, al 8 jaar! Ze wilde dit met haar vriendjes vieren bij de bowlingbaan.
De tafel was versierd met een grote kegel waaraan ballonnen hingen. Op deze kegel mochten de gasten hun naam schrijven voor de jarige Job die ze daarna mee kon nemen naar huis als aandenken.
Nadat ieder kind zijn schoenen had aangetrokken, mochten ze allemaal bijna 2 uur bowlen en er was pizza en drinken. Het enige wat wij moesten verzorgen was de taart, en de goody bags. Dat zijn de snoepzakken, maar hier stop je er een paar kleinigheidjes in.
Nu moet Maaike nog een bedank kaartje schrijven en die moeten we dan opsturen. Vorig jaar was het een Nederlands feestje thuis, deze verjaardag was heel Amerikaans. Ik moet zeggen dat dit een stuk relaxter was.


's-Middags zijn we met ons 5-en naar het Winchester Mystery House gegaan. Dat is een huis verbouwd door Sara Winchester, de weduwe van een wapenfabrikant.
Doordat ze niet snapte waarom er zoveel rampspoed op haar weg kwam is ze bij een medium terecht gekomen en die vertelde haar dat alleen uitbreiding van het huis de geesten zou verjagen van de mensen die door de wapens van haar familie waren gedood.
Hierdoor heeft ze 38 jaar lang 365 dagen per jaar, timmermannen in haar huis gehad, tot aan haar dood in 1922. Dit resulteerde in een bizar huis met 2000 deuren, trappen die nergens heen leiden, 47 open haarden, 17 schoorstenen, 160 kamers, waarvan 40 slaapkamers, 10.000 ramen waarvan er veel met Tiffany glas waren. Na de grote aardbeving in 1906 was een gedeelte van het huis zwaar beschadigd en heeft ze dat gedeelte afgesloten. Hierna is ze aan de andere kant van het huis verder gaan bouwen.
Ze was de eerste met een lift in huis, ze had veel, voor die tijd, "moderne' snufjes, zelfs een thermostaatkraan.
Het was inderdaad een bizar huis, de rondleiding duurde een uur, en dan heb je nog niet alle kamers gezien. Gelukkig liep er een gids mee, want je bent binnen de kortste keren de weg kwijt.

Daarna bij een Japans restaurant aan de Teppanyaki gegeten, want dat blijft haar favoriet, en Maaike mocht - als jarig Jobje - natuurlijk kiezen.

Eenmaal thuis ging ze voldaan slapen als een 8-jarige.

posted by Saskia @ 11/17/2006 12:46:00 p.m.