Farmer in the States

Spring Break - Hearst Castle

Edwin en ik hadden gemengde gevoelens bij Hearst Castle. Zouden we het nou wel zo leuk gaan vinden. De meningen van de meeste mensen die we spraken waren positief, dus besloten we er een ochtend aan te besteden. We waren nu toch ook wel heel dicht in de buurt en kunnen dan tenminste onze eigen mening vormen.
Het is vanuit de verte al goed te zien, want het landgoed ligt op een "Enchanted hill". Rond 10 uur waren we er, en konden meteen met de volgende tour mee.
Allereerst wordt je met een bus van het bezoekers centrum de "berg" op gerede,n om dan bovenaan in zijn huis welkom geheten te worden.
William Randolf Hearst erfde dit stuk grond (1000 km²) van zijn vader en wilde er zijn huis op zetten waarin hij gasten kon ontvangen.
Toen hij vroeger met zijn moeder reizen maakte was hij zo onder de indruk van de Europese kastelen die hij zag, dat hij dit ook voor ogen had toen hij dit huis ontwierp. Vandaar dat dit huis vol zit met oude Europese stukken, die door hem naar Amerika zijn gehaald.
Hij nodigde erg vaak gasten uit, van de krantenjongen met de meeste verkopen dat jaar tot en met Winston Churchill. De gasten moesten zich overdag zelf bezig houden, maar de avond werden verplicht gezamenlijk doorgebracht. Dit was nl. zijn huis en geen hotel.
Buiten kregen we uitleg over wat je wel en niet mag aanraken. Je moet over een tapijt lopen, en mag niet over de originele vloer(kled)en lopen.
We begonnen buiten op een soort bordes van het landgoed met een prachtig uitzicht over de Grote Oceaan. Met zijn keuze voor een stukje bouwgrond was niets mis.
Het landgoed bestaat uit verschillende huizen, en wij bekeken er een paar. We zagen de bekende Neptune pool, die, naarmate het huis groter werd, ook groter moest worden, en dus 3 keer verbouwd is tot de huidige grootte inclusief de oude Romeinse pilaren.
Deze pilaren waren allemaal verschillend van lengte en hij gaf zijn architecte Julia Morgan de opdracht om er iets moois van te maken.

Hij hield erg van beesten en er liepen talrijke exotische beesten los in zijn tijd. Van kangaroes tot zebra's en beren. De meeste zijn naar dierentuinen gebracht, maar de zebra's grazen nog steeds los op het landgoed. Hij liet een paar schuren bouwen, waarin de beesten konden schuilen als het erg slecht weer was en waar ze voer neer konden leggen. De hondenkennel had een airconditioning, wat zelfs het gewone huis nog niet had.
Het landgoed kon zichzelf in onderhoud voorzien, het had vers-waterbronnen, boomgaarden, groententuinen en vee.
De laatste plek die we met de tour bekeken was het Romeinse badhuis, waar we tot onze verbazing wel over de originele vloer mochten lopen, maar ja, dat was alleen maar van bladgoud.
Hierna bracht de bus ons na 2,5 uur weer terug naar beneden.
Er kwamen ons veel bussen tegemoet gereden waardoor we blij waren dat we dit zo vroeg bekeken hadden.

Onze conclusie was dat we toch wel heel erg onder de indruk van dit landgoed waren. Hij heeft het wel smaakvol gedaan. Het is geen huis vol met, bij elkaar gebrachte stukken, wat we dachten.
Ook de kinderen vonden het mooi en interessant. Maaike wilde zelfs nog een tour doen, maar dat hebben we toch kunnen afgewimpelen. Dat komt de volgende keer wel weer.

We reden verder naar Morro rock, maar wat daar nou voor bijzonders aan te zien is weten we niet, behalve dat het een monoliet is.
We hebben daar niet al te veel tijd aan besteed en reden verder naar San Luis Obispo, waar we even gekeken hebben op het terrein van de universiteit Cal Poly, ja je kunt niet vroeg genoeg beginnen met oriënteren....
Vervolgens gingen we richting Pismo Beach. Daar hadden we een hotel geboekt om de rest van de middag al lezend, zwemmend en starend over de oceaan door te brengen.

Labels: Amerika, Californië, Hearst Castle, kust, Vakantie

posted by Saskia @ 3/30/2008 11:50:00 p.m.