Craters of the Moon
20 Juni vertrokken we naar onze vakantiebestemming Yellowstone. Doordat we de RV een dag eerder mochten halen van het verhuurbedrijf konden we de camper op ons gemak inpakken. We begonnen zaterdagochtend vroeg aan onze lange autorit. De eerste uren ging zeer voorspoedig en voor we het wisten zaten we al in de buurt van South Lake Tahoe. Vervolgens reden we Nevada in en toen werd het uitzicht behoorlijk eentonig.De kinderen zaten met hun iPod's in hun oren naar een paar luisterboeken te luisteren en vonden het rijden wel best. Eigenlijk was het lastig dat de RV af en toe wat diesel nodig had, want dan moesten ze van ons natuurlijk ook de auto uit, en het was net zo leuk, grappig of spannend in dat boek. Maar doordat het zo goed ging reden we in een keer door naar Elko en vonden daar een camping.
De volgende dag was het Vaderdag en nadat Edwin hun lofbrieven in ontvangst had genomen, gingen we weer op pad.
Ons eerste doel waren de Shoshone Falls in de stad Twin Falls in Idaho.
Dit is een grote waterval in de grote Snake River. Deze rivier zullen we wel vaker tegen gaan komen, want hij ontspringt in Yellowstone en mondt uit in de Colombia river in de staat Washington. Hij gaat dus naar het westen.
Tot voor kort had het hier nog geregend, waardoor er ontzettend veel water naar beneden kwam. We konden niet zien waar het water in de beneden liggende rivier terecht kwam, zoveel water viel er naar beneden.
We lieten we ons niet verleiden om te gaan kijken waar Evel Knievel in 1974 getracht heeft over de canyon van de rivier te springen met zijn motor, want dat leek ons een echte toeristenval. Maar ja, wat doe je als je als stad verder niets meer te bieden hebt?
De wegen zijn hier behoorlijk saai, er is weinig te zien, bijna geen dorpjes, maar wel wegwerkzaamheden. En daar staan dan personen aan allebei de uiteinden van de werkzaamheden. Ze hebben een bord vast waarop "Stop" staat, ze kijken behoorlijk verveeld uit hun ogen en hebben een walkie talkie in hun handen. Wat ons dan weer het idee geeft dat er meerdere mensen in dit verlaten gebied rondlopen. Uiteindelijk komen er een paar auto's van de andere kant met een wagen voorop gereden. De auto's rijden door, de wagen draait om, de persoon met het "Stop" bord draait haar bord om en nu verschijnt er "Slow" en wij mogen de auto volgen. Wat een baan! Hebben ze nog nooit van tijdelijke verkeerslichtjes gehoord?
Hierna kwamen we terecht in Craters of the Moon. Wat een onwerkelijk mooi, zwart landschap van lava.
Dit is zo apart, eerst rijd je uren door saai landschap met alleen maar saliestruiken en dan ineens ligt er dit immense lava veld van 2.892 km2.
Het is ontstaan doordat 15.000 jaar geleden lava uit de aardkorst omhoog begon te sijpelen. Dit is weer gestold in verschillende cilinder vormen en lava tunnels. 
Door sommige tunnels kon je heen klauteren, en blijkbaar storten ze ook regelmatig in, maar dan opent er vanzelf weer een nog niet ontdekte tunnel. Sommige plekken zien eruit alsof er iemand een pot Nutella heeft uitgesmeerd, het ligt helemaal vol met puimsteen, alle stukken hebben zoveel verschillende grillige vormen. Zo ver als je maar kunt kijken is het gebied zwart, met hier en daar een boom. 
We leerden van alles over de geologie van een vulkanisch landschap, met zijn verschillende vormen en waarom sommige stukken steen zwaarder zijn en hoe poreus deze omgeving is.
De kinderen deden hun Junior Ranger pakket, we luisterden 's-avonds
naar een praatje van een ranger over de Oregon Trail, die hier ook doorheen liep, en bleven uiteindelijk ook nog slapen in het park.
De wegen zijn hier behoorlijk saai, er is weinig te zien, bijna geen dorpjes, maar wel wegwerkzaamheden. En daar staan dan personen aan allebei de uiteinden van de werkzaamheden. Ze hebben een bord vast waarop "Stop" staat, ze kijken behoorlijk verveeld uit hun ogen en hebben een walkie talkie in hun handen. Wat ons dan weer het idee geeft dat er meerdere mensen in dit verlaten gebied rondlopen. Uiteindelijk komen er een paar auto's van de andere kant met een wagen voorop gereden. De auto's rijden door, de wagen draait om, de persoon met het "Stop" bord draait haar bord om en nu verschijnt er "Slow" en wij mogen de auto volgen. Wat een baan! Hebben ze nog nooit van tijdelijke verkeerslichtjes gehoord?
Hierna kwamen we terecht in Craters of the Moon. Wat een onwerkelijk mooi, zwart landschap van lava.Dit is zo apart, eerst rijd je uren door saai landschap met alleen maar saliestruiken en dan ineens ligt er dit immense lava veld van 2.892 km2.
Het is ontstaan doordat 15.000 jaar geleden lava uit de aardkorst omhoog begon te sijpelen. Dit is weer gestold in verschillende cilinder vormen en lava tunnels. 
Door sommige tunnels kon je heen klauteren, en blijkbaar storten ze ook regelmatig in, maar dan opent er vanzelf weer een nog niet ontdekte tunnel. Sommige plekken zien eruit alsof er iemand een pot Nutella heeft uitgesmeerd, het ligt helemaal vol met puimsteen, alle stukken hebben zoveel verschillende grillige vormen. Zo ver als je maar kunt kijken is het gebied zwart, met hier en daar een boom. 
We leerden van alles over de geologie van een vulkanisch landschap, met zijn verschillende vormen en waarom sommige stukken steen zwaarder zijn en hoe poreus deze omgeving is.De kinderen deden hun Junior Ranger pakket, we luisterden 's-avonds
naar een praatje van een ranger over de Oregon Trail, die hier ook doorheen liep, en bleven uiteindelijk ook nog slapen in het park.Labels: Amerika, Californië, Craters of the Moon, Nevada, Vakantie, Yellowstone
posted by Saskia @ 6/24/2009 11:14:00 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home