Farmer in the States

Do you know the way to San Jose?.....

Na ruim 5 jaar bloggen hou ik het voor gezien. We zijn deze weblog indertijd begonnen om vooral familie en vrienden in Nederland op de hoogte te houden van ons dagelijks leven in Amerika.
Alle gekke dingetjes, vreemde en andere manieren die ons opvielen hebben we zoveel mogelijk opgeschreven. Door alle uitstapjes en vakanties leek het wel een grote vakantie.
We hebben het geluk gehad, dat we onze ouders, vrienden en bekenden hier mochten verwelkomen zodat we hen een klein stukje van ons geweldige leventje konden laten zien. En ook die bezoekjes hadden vele momenten/dagen/weken die meer bijzonder en intenser waren dan een bezoekje in Nederland.
Er zijn ons mensen op het spoor gekomen waar we zonder dit weblog nooit contact mee zouden hebben gemaakt of hadden leren kennen, wat heel leuk is.

Om centraler in het land te zitten met een groene omgeving om ons heen, hebben we nu tijdelijk een huis in Zeist gehuurd.

We zijn alweer anderhalve maand in Nederland en we hebben zeker niet stilgezeten. De dozen uit de container en de luchtvracht zijn uitgepakt, evenals de spullen die 5 jaar in opslag hebben gezeten en waarvan we veelal het bestaan niet meer wisten.
De auto's rijden weer rond maar nu met gele nummerborden en we hebben allemaal weer fietsen, ik heb zelfs een nieuwe met heuse fietstassen.
De start lijkt heel goed te gaan. De kinderen hebben het naar hun zin op school. Bas gaat naar groep 7 van de lagere school en Maaike is begonnen aan het tweetalig VWO. Beiden kinderen hebben al nieuwe vrienden en vriendinnen gemaakt.
Bij gebrek aan plaatsings mogelijkheden voor tennis hebben allebei de kinderen gekozen voor de sport hockey. Niet zo verwonderlijk want het hele dorp is vergeven van fietsende kinderen met hockeysticks.
Edwin is zijn weg aan het vinden om met behulp van de trein naar Amsterdam te gaan, wat van hieruit heel goed lijkt te lukken. En ook met mij gaat het goed.
We hebben een hoop dagen met regen gehad, waardoor het Californische kleurtje langzaam van onze lijven verdwijnt.
Edwin is nu weer terug naar San Jose voor zijn werk en het zal zeker niet bij deze ene keer blijven. Ik zal vast wel een keertje mee terug gaan als de kans zich voordoet. Want dat stukje Californië heeft toch wel een heel speciaal plekje in mijn hart gekregen, waar ik graag aan terug denk.
Daarom vond ik deze quote van Jan Myrdal ook zo toepasselijk: “Traveling is not just seeing the new; it is also leaving behind. Not just opening doors; also closing them behind you, never to return. But the place you have left forever is always there for you to see whenever you shut your eyes.”

Mijn advies voor iedereen die de mogelijkheid krijgt om tijdelijk in het buitenland te wonen is om die kans met beide handen te grijpen.
Het is echt geweldig. Je gezin wordt hechter, je doet geweldige indrukken op, je ziet wat van de wereld, je blikveld wordt verruimd en je hebt meer tijd voor elkaar, en met de mensen die je bezoeken.
Het was leuk om jullie ook deelgenoot te maken van ons geweldig Amerikaanse avontuur.

Maar nu sluiten we het boek, de Farmers zijn weer uit de States en terug in het groene Nederland!

....Ja, wij weten The way to San Jose.....


Edwin, Saskia, Maaike en Bas

Labels: Amerika, Californië, Nederland, San Jose, Verhuizen

posted by Saskia @ 9/14/2010 05:48:00 p.m.