De laatste vakantie week
Tja, die hebben we niet zo heel erg aktief doorgebracht.
Nadat we alle koffers weer hadden uitgepakt, konden we maandag naar de orthodontist. Bas bleek een loszittende beugel te hebben en moest daardoor wat langer in de stoel blijven.
Maaike werd bevrijd van haar "
herbst". Die heeft ze een jaar ingehad om haar onderkaak naar voren te krijgen, en haar kaak te verbreden. Het is prima gelukt en nu heeft ze alleen maar een "retainer" in haar mond om haar kaak op deze plaats te houden. Die kreeg ze dinsdag. Ze is weer ons mooie meisje.
Dinsdag zijn we ook met haar naar de dokter geweest want ze was zondagavond nogal lomp tegen een dichte! deur aan gerend. Hierdoor had ze pijn aan haar 2e teen. En jawel hoor, na een rontgenfoto bleek dat ze hem gebroken had!
Rustig aan doen dus, en tijdelijk ter verlichting een zogenaamde gipsschoen aan.
Het bleek dat die bijna overal uitverkocht waren, maar eindelijk, na een uur rondrijden, hadden we er een te pakken.
Vervolgens mocht ik ook nog naar de tandarts om een tijdelijke kroon aan te meten, die over 2 weken klaar zal zijn.
Hierna hadden we het allemaal gehad met de afspraken en hebben gewoon niets meer gedaan. Geen telefoontjes, geen afspraken, helemaal niets.
A.s. dinsdag zullen we weer in het gewone stramien zitten, want dan beginnen hier de scholen weer. Eindelijk rust....
Labels: Amerika, Californië, dagelijkse dingen, Vakantie
Nederland
Gelukkig konden we de eerste, meest warme en emotionele week, bij Yvette in Veldhoven doorbrengen. Het is toch een vertrouwd adres, zeker ook voor de kinderen. Na de bezoekuren was maandag de crematie. Het was een warme, mooie dienst waar papa trots op zou zijn geweest. We hebben er allemaal een goed gevoel aan overgehouden.
Op woensdag gingen de kinderen bij hun vriendjes, Tom en Jessie spelen en bleven daar ook logeren. Eindelijk even iets leuks om te doen. Ze hebben er als vanouds weer eens door de wijk gestruind op zoek naar andere vriendjes.
Op donderdag gingen we naar Zwolle en daar bleven we tot zondag. Donderdagavond hebben we gegeten met Marc Paul en Raluca voordat zij op vakantie gingen. Edwin moest op vrijdag nog naar Amsterdam, omdat zijn laptop kapot was.
Zaterdag ging hij met zijn vader vliegen, met de motorzwever boven Zwolle. En terwijl zij in de lucht hingen, kregen Maaike en Bas een kijkje in de geheimen van Oma's boterkoek.
Zondag verhuisden we naar Zeist en zaten we wat meer centraal in het land. Dinsdag hebben we daar de van G-tjes ontmoet, die eindelijk terug waren van vakantie.
Op woensdag hadden we een afspraak bij het consulaat in Amsterdam, want ons visum was verlopen. Op zich is dat niet erg maar zodra je Amerika uit bent, kom je met een verlopen visum er niet meer in. De afspraak was voor 11.15 uur. Gelukkig kwamen we iets eerder aan en toen bleek dat we een formulier misten. Nou zijn ze op het consulaat niet echt servicegericht en werd ons verteld dat we een half uur hadden om met het formulier terug te komen anders konden we pas weer om 15.00 uur terecht. Oh ja, ze waren ook nog zo vriendelijk om het adres van het dichtstbijzijnde internetcafé te geven. Edwin rende daarheen, en het bleek nog ruim 4 straten verderop te zijn. Gelukkig loopt hij voor zijn conditie hier ook hard, dus dat kwam goed van pas. Ik zat met de kinderen te wachten op het Museumplein.
Toen Edwin terug kwam renden we het consulaat weer binnen. We kregen doodleuk te horen dat we blij mochten zijn dat ze het hek nog openden want eigenlijk waren we 3 minuten te laat. Wij mopperden wat in onszelf, en namen rustig plaats, allang blij dat we niet een paar uur nutteloos moesten rondhangen.
Toen we na een uur weer buiten stonden hadden we het helemaal gehad en geen zin om Amsterdam nog in te gaan, wat eigenlijk onze bedoeling was. We besloten terug te rijden naar Zeist en daar zijn we naar een voorstelling van de
Leaping Loonies geweest. Dit zijn een stel acrobaten uit Australië die een gratis kindervoorstelling gaven in het tuintheater van het slot Zeist. Heerlijk rustig in het zonnetje, met een ijsje erbij. Eindelijk even niets, we genoten er allemaal van.
Donderdag pakten we onze koffers weer in en vertrokken naar Langweer. Daar konden we nog een dag onze neefjes en nicht meemaken voordat zij ook weer verder op vakantie gingen. Gelukkig was het weer goed genoeg, zodat ze ook in het water konden ravotten.
Vrijdag t/m zondag waren Peter en Els en Jannie en Geert daar ook en heeft Edwin nog lekker kunnen zeilen. Ik vond het veel te
hard waaien en bleef gewoon op de kant, landrot die ik ben.
Dinsdag kwam Catherine met de kinderen nog een dagje langs en woensdag Ger.
Woensdagavond hadden we tante Trijn gevraagd om op te passen, zodat we met Ger, Jannie en Geert uit eten konden gaan.
Jammer dat ze zo ver weg woont, want anders wilden we best nog een keer van haar oppaskwaliteiten gebruik maken.
Op vrijdag pakten we voor de laatste keer onze koffers in en vertrokken weer naar San Jose.
Deze "non-vakantie" in Nederland was iets anders dan we ons van de zomervakantie hadden voorgesteld, maar al met al hebben we best genoten van het groene Hollandse landschap, en alle mensen die we toch nog konden ontmoeten.
Labels: Familie, Nederland, Uitjes, Vakantie, vrienden
Tja, die hebben we niet zo heel erg aktief doorgebracht.
Dinsdag zijn we ook met haar naar de dokter geweest want ze was zondagavond nogal lomp tegen een dichte! deur aan gerend. Hierdoor had ze pijn aan haar 2e teen. En jawel hoor, na een rontgenfoto bleek dat ze hem gebroken had!
