Stoep nummer
Zoals iedereen wel in films gezien heeft wordt hier de krant vanaf de weg op de oprit gegooid, net zoals het plaatselijke weekkrantje. Als het regent, of ze verwachten regen, dan wordt de krant in een plastic zak gestopt.
Maar ook door de schilders, bomen snoeiers, tuinmannen, dakreparateurs, zwembad onderhoud, etc. wordt deze methode gebruikt om reclame te maken. Ze nemen vaak een klein boterhamzakje, stoppen daar een kiezeltje in samen met het visite kaartje of flyer, en gooien dat de oprit op. Heel handig, je hoeft de auto niet uit en geen brievenbus open te maken.
Hier wordt niet, zoals in Nederland, je brievenbus volgestopt met reclamefolders. Je krijgt wel reclame in je brievenbus, maar die is dan bezorgd door de postbode. De meeste reclame zit gebundeld in de krant.
Vandaag lag er weer een stukje papier met een fluoriserende kleur op de oprit.
Deze keer was het om te melden dat ze de stoepnummers zullen gaan verven. Blijkbaar kan je aangeven dat je dat wilt of niet. Hier staat het huisnummer niet op het huis zelf , maar staan de nummers op de stoeprand. En ja die zijn natuurlijk ook aan slijtage onderhevig.
We hebben de sticker erop geplakt en waren benieuwd of dit dan genoeg is. En inderdaad, de volgende dag was het huisnummer weer duidelijk zichtbaar. Kijk maar naar de voor- en na-foto's.
Hierna vonden we een envelop tussen de voordeur gepropt, -daar zijn ze dan wel weer voor uit de auto gekomen-, met daarop de vraag of we wilden betalen, want ze maken toch wel wat onkosten.
Ze hanteren 2 verschillende tarieven, want het verschil zit in het feit of je eigenaar of een huurder bent.
Gelukkig voor ons zijn wij de huurders, want ik betaal nog steeds liever niets teveel hoor.
Labels: Amerika, Californië, dagelijkse dingen, huis, Instanties, San Jose
Nederland
Het zit er weer op, ons bezoekje aan Nederland duurde 2 weken. Toen we aankwamen werden we verrast door het mooie weer. Het vroor zo hard dat er sprake was van de eerste wedstrijd op natuurijs. Het was echt ijskoud!
Toen we uiteindelijk na een welverdiende nachtrust wakker werden vrijdag, scheen de zon en was het buiten een plaatje. De rijp op alle takken en hekjes vroeg om gefotografeerd te worden. We werden meteen toerist in eigen land.
De eerste dagen brachten we door in Zwolle om wat bij te komen van de reis en de jetlag. Daarna gingen we via Yvette - ons vaste logeeradres in Veldhoven - 1e kerstdag vieren bij Opa en Ger in Eindhoven.
2e Kerstdag vierden we bij Opa en Oma in Zwolle waar we ook de neefjes en onze enige nicht zagen.
Beide dagen waren heel gezellig, en konden we weer lekker bijkletsen.
De daarop volgende dagen hebben we nog meer mensen ontmoet en met de familie de Boer een
wintercircus in Apeldoorn bezocht. Oma ging met Maaike en Floor naar een voorstelling van
Introdans in (alweer) Apeldoorn, Bas ging met Opa naar het
Ecodrome in Zwolle. Beide kinderen hebben daar erg van genoten.
Hierna verhuisden we weer voor een paar dagen om Oud en Nieuw in Velp bij de Van G-tjes door te brengen.
Onze kinderen hebben nooit bewust vuurwerk meegemaakt, laat staan dat ze het af mochten steken. De eerste knallen bekeken ze van een veilige afstand met hun handen op de oren. Toen ze 's-middags een rotje in hun handen kregen om die weg te gooien werd het rotje samen met het aansteeklont de weg op gesmeten. Maar dat ging gaandeweg steeds beter, uiteindelijk waren ze net zo hard bezig om het blikje op het rotje te zetten zodat dat ook mooi de lucht invloog. Dit alles natuurlijk onder het kritische toeziend oog van Edwin of Ardie.
Eindelijk werd het 12 uur en konden ze de langverwachte pijlen en de tig-knaller gaan afsteken, maar toen bleek het buiten zoo mistig te zijn geworden dat je geen hand voor ogen zag. We konden de buren die aan de overkant op de stoep stonden niet zien. De geluiden waren er wel maar veel pijlen verdwenen in de mist en uiteindelijk werden die bewaard voor de volgende dag. Mensen zijn voor hun auto gaan lopen omdat de bestuurder de weg niet kon zien, zo erg was het.
De volgende dag was het nog wel een beetje mistig maar we konden toch een lekkere wandeling maken. Hierna weer naar huis om een lekkere Hollandse kop soep te eten en een Amerikaans gingerbread huis in elkaar te zetten.
Na deze dagen gingen we weer naar ons zuidelijke logeeradres om daar nog een paar dagen met vrienden door te brengen, en op de valreep nog even in Hilversum op kraambezoek.
Na al deze hectiek gingen we zaterdagochtend weer met het vliegtuig terug naar het kletsnatte San Jose. Het bleek erg gestormd en geregend te hebben en de takken lagen nog allemaal op de weg. Dat deze wegen onder water hadden gestaan was ook goed te zien, het lag bezaaid met bladeren en modder.
Inmiddels is de storm gaan liggen en hebben de meeste huishoudens weer stroom. De kinderen zijn weer naar school, de clubjes beginnen ook weer. Kortom, het gewone leventje is weer op volle toeren aan het draaien. Dank aan iedereen die deze twee weken zo gezellig hebben gemaakt, hun bedden hebben afgestaan, eten gekookt en voor ons gezorgd hebben. We wensen iedereen;
Een gezellig, gezond en gelukkig 2008!
Labels: Bezoek, feestdagen, Nederland
Hier wordt niet, zoals in Nederland, je brievenbus volgestopt met reclamefolders. Je krijgt wel reclame in je brievenbus, maar die is dan bezorgd door de postbode. De meeste reclame zit gebundeld in de krant.
Vandaag lag er weer een stukje papier met een fluoriserende kleur op de oprit.
Hierna vonden we een envelop tussen de voordeur gepropt, -daar zijn ze dan wel weer voor uit de auto gekomen-, met daarop de vraag of we wilden betalen, want ze maken toch wel wat onkosten.
