Saskia heeft de afgelopen weken een musical cursus doorlopen, en vanavond was de uitvoering. Terwijl Saskia na afloop met de meiden nog wat aan het drinken is, vond ik het leuk om alvast deze blog over haar te schrijven.
De cursus was eigenlijk een vervolg van de toneel en dans cursus die ze eerder heeft gedaan met Nederlandse vriendinnen. Met Meike en Elies heeft ze recent een musical cursus gevonden die wordt gegeven door Pat, de piano lerares van Marieke, de dochter van Meike. Elke week hadden ze anderhalf uur les in een muziek centrum, met een groepje van vijf. In eerste instantie waren de lessen een combinatie van toneel en muziek, maar de laatste weken zijn het voornamelijk zanglessen geworden.
Vanavond waren famile en vriendinnen uitgenodigd om in het achterzaaltje van de plaatselijke Round Table pizzeria te komen luisteren naar de voortgang. Er was een programma in elkaar gezet, met 2 solo's van ieder, en tussendoor gezamenlijke liederen. Van tevoren heeft Marieke haar piano kunsten vertoond, en tussendoor heeft Pat ook nog wat gezongen.
Wat waren wij trots op allemaal, geweldig om zo te kunnen zingen en de moed te hebben voor een groep op te treden! Natuurlijk was het ook humoristisch, de geluidsinstallatie piepte, de band werd verkeerd aangezet, de begeleiding op piano was klungelig, en dit allemaal achterin een pizza toko in een zaaltje van 20 vierkante meter met tapijt. Maar dat mocht natuurlijk de pret niet drukken, we hebben genoten van de avond. Bas en Maaike hebben trots naar hun moeder gekeken, ze deelden rozen uit na Sas d'r uitvoering van The Rose, ik heb vol trots geluisterd naar mijn vrouw, en de pizza tijdens de intermissie was ook nog lekker.
En voor de nieuwsgierigen, hierbij een stukje van mijn idool (There are worse things I can do, uit Grease):
En natuurlijk gaat ze volgend jaar meedoen met de voorrondes van de echte Idols...
Vorige week waren we uitgenodigd bij een Red Egg and Ginger party door een collega van Edwin, die net bevallen was. Het is een Chinees feest om te vieren dat de baby een maand oud geworden is. Dit stamt natuurlijk uit het verleden toen er nog veel baby’s overleden vlak na de bevalling. Nadat het een maand geworden is mocht je toch wel aannemen dat het kind langer blijft leven en dan is er dus reden voor een feest. Traditioneel werd dan ook pas de naam van het kind bekend gemaakt, maar dat was hier niet het geval, we wisten al dat het meisje Sydney heette.
Traditioneel was dit ook de tijd om de moeder weer deel te laten nemen aan de wereld. Men dacht dat kraamvrouwen erg zwak waren en dat ze vooral niet oververmoeid moesten raken en ook niet met de bacteriën van de buitenwereld in aanraking moesten komen. Behalve rust, dronken ze ook altijd een voedzame bouillon gemaakt van varkenspoten, azijn en gember. Volgens de traditie mogen de gasten natuurlijk niet met lege handen vertrekken. De ouders deelden vroeger rode eieren uit, als symbool voor geluk en het leven. De eieren en gember stonden wel op tafel, en werden ook opgegeten, maar gelukkig hadden onze gastheer en gastvrouw gewoon zakjes met Hershey kisses om uit te delen, wat onze kinderen prima vonden. We kwamen bij een echt Chinees restaurant aan waar een hele zaal afgehuurd was. Nadat er een foto van alle gasten werd genomen, werden we verdeeld over de tafels. We kregen heel veel verschillende gerechten, die we geen van allen kenden, achter elkaar opgediend. De meeste mensen bij ons aan tafel (niet Aziatische) keek elkaar steeds hulpeloos aan, omdat we niet wisten wat we nou weer zouden proeven. Het werd wel gemeld door de obers, maar dat zei ons bitter weinig. Het ene gerecht was naar onze mening lekkerder dan het andere, maar het gerecht waar we het meest om gelachen hebben was een kipgerecht; zelfs de kop van de kip was gebakken en ook aanwezig op de schaal. Ach, het is weer eens wat anders dan een kopje thee of koffie en een beschuit met roze of blauwe muisjes.
De cursus was eigenlijk een vervolg van de toneel en dans cursus die ze eerder heeft gedaan met Nederlandse vriendinnen. Met Meike en Elies heeft ze recent een musical cursus gevonden die wordt gegeven door Pat, de piano lerares van Marieke, de dochter van Meike. Elke week hadden ze anderhalf uur les in een muziek centrum, met een groepje van vijf. In eerste instantie waren de lessen een combinatie van toneel en muziek, maar de laatste weken zijn het voornamelijk zanglessen geworden.
Wat waren wij trots op allemaal, geweldig om zo te kunnen zingen en de moed te hebben voor een groep op te treden! 
