Bas 9!
Tja, dat de tijd tegenwoordig vliegt weten we allemaal wel, maar dat ik bijna geen tijd heb om te melden dat onze jongste op de 23e al 9 jaar is geworden is toch wel een beetje belachelijk.
Voor hem is het gelukkig nog wel belangrijk om jarig te zijn, alhoewel hij zich voornamelijk kan verkneukelen over zijn feestje.
Dit jaar wilde hij het thuis houden met het zwembad en spelletjes. Nou dat kon geregeld worden. Alhoewel, het weer was dit jaar niet zo warm als voorgaande jaren en het zwembad was toch nog niet zo opgewarmd. 24 graden is toch wel een beetje aan de frisse kant, dus hebben we het zwembad maar verwarmd totdat het 29 graden was. Ik hoop maar dat de rekening niet al te hoog is, maar ja het verdere feestje was thuis dus kostte ook niet echt veel.
We verzonnen samen de spelletjes, zoals emmers vullen met geperforeerde bekertjes, Marco Polo, waterballonnen gooien, snoephappen uit een bak met water en natuurlijk de Amerikaanse variant; het marshmallow happen.
Verder wilde hij geen traditionele pizza, maar hot dogs, en gelukkig toch nog wel een taart. Het koste nog wel moeite om ze uit het zwembad te krijgen om spelletjes te doen, maar ja, anders worden ze zo door en door koud.
Om 6 uur werden ze allemaal opgehaald en iedereen ging tevreden naar huis, en Bas was het meest tevreden.
De volgende dag (zaterdag) was hij echt jarig, maar wij hoefden niet voor hem te zingen en het hele ritueel van jus en thee op bed hoefde ook niet, want hij koos voor zijn andere liefde; het voetballen.
Een voetbalwedstrijd om 9 uur, dat betekent om 8.30 uur op het veld zijn. En iedereen die Bas kent weet dat hij als een slak eet, dus zeker een half uur nodig heeft voordat zijn ontbijt naar binnen is.
We mochten het zingen en de cadeaus niet vergeten, maar moesten het bewaren tot na de wedstrijd. Toen hadden we alle tijd om zijn verjaardag met ons gezinnetje te vieren want het was ook nog Memorial weekend, en dat betekende maandag ook nog vrij. Heerlijk.
Op naar de volgende verjaardag; dat is donderdag die van Edwin, maar die hoeft niet meer zo nodig een zwemfeestje.
Labels: Amerika, Californië, kinderen, verjaardagen
Tennis weekend in Carmel
En na die monsterpartij reden we met zijn 3-en om half 11 nog naar Carmel om in het donker aan te komen. We zagen helemaal niets van de omgeving van het resort waar we zaten, maar dat zou wel komen. Iedereen was nog op om ons welkom te heten. Ze hadden allemaal hun pyjama’s aan. Help, die heb ik niet, ja wel een overgroot T-shirt, maar niet zo'n Amerikaanse flanellen broek.
Maar goed, ik ging toch eerst maar eens onder de douche, en trok een badjas over mijn nachtpon aan, en voegde me bij de rest van de groep in de andere kamer. Tot groot vermaak van iedereen zaten we allemaal aan het water. Iedereen had wijn, champagne, wodka en versnaperingen meegenomen, maar iedereen zat dus gewoon aan het water. We hadden 2 suites waar 4 personen sliepen. Gelukkig mocht ik op een bed slapen, want op een slaapbank paste ik niet.
De volgende dag werden we wakker met een strak blauwe lucht. Onze kamer keek uit op een stuk ongerepte berg. Nadat we allemaal wakker waren besloten we dat we eerst maar eens moesten gaan ontbijten, want om 10 uur hadden we de tennisbaan gereserveerd en om 11 uur kregen we een clinic.
Het was ontzettend warm op de tennisbaan, maar wel erg gezellig, en we hebben allemaal goede tips gekregen van de coaches.
Na de lunch heeft Mary blueberry
mojito's gemaakt, die erg lekker waren, en je snapt wel dat we met 8 vrouwen gesprekstof genoeg hadden.
Hierna omkleden en optutten zodat we Carmel by the Sea in konden. We wandelden door de winkelstraat om te eindigen bij een restaurantje waar we buiten op het terras hebben gegeten. Hierna weer terug naar het hotel, en weer ging iedereen in zijn pyjama’s aan het water.
Vervolgens op onze eigen kamer nog tot half 2 liggen kletsen.
De volgende ochtend om 8 uur stond onze masseuse aan de deur en begonnen onze behandelingen. Terwijl wij de slaap uit onze ogen wreven, begon zij haar tafel op te stellen. Ik keek naar buiten en vroeg of ze ook op het balkon kon masseren, en dat kon! Heerlijk lag ik daar op het balkon, in de schaduw van de eikenboom, de vogeltjes floten en terwijl er een of ander ontspannend muziekje op de achtergrond klonk, werd er een uur aan mijn toch wel vermoeide spieren gewerkt.
Na een uur kwamen de 2 andere dames weer binnen en werden zij gemasseerd of kregen een gezichtsbehandeling. In de andere kamer werd ook gemasseerd en iedereen die klaar was, kwam uiteindelijk met die grote witte badjassen onze kamer op om vervolgens zeer lui op het bed te ploffen. Uiteindelijk hebben we ons toch maar aangekleed en zijn we gaan lunchen en hebben uitgecheckt.
Vervolgens kwamen er nog een paar kalkoenen langs ons huisje lopen. Ik weet wel dat het niet moeder natuurs mooiste creatie is, maar met zo'n volle verentooi valt het wel mee.
Na nog een glas champagne bij het zwembad, zijn we om 4 uur weer richting huis gereden.
Wat een weekend, heerlijk om eventjes weg te zijn.
De kinderen hadden het geweldig gehad met papa. Ze hadden bij Carls Jr. gegeten en waren daarna naar de film
Monsters vs. Aliens geweest. Al met al een geslaagd weekend voor ons allemaal!
Labels: Amerika, Californië, Carmel, Saskia, tennis, Uitjes, vrienden
Tennis
Gisteren was het een thuis wedstrijd voor Saskia, ze moest met haar team op onze
Almaden Swim and Racquet Club een tennis wedstrijd voor de USTA spelen. Haar team heet de Blue Angels, en ze spelen in the lokale 2.5 divisie tegen vergelijkbare teams uit de omgeving.
Ze was verbeten om te winnen, gezien het feit dat ze de uitwedstrijd had gewonnen, maar ze was toch ook een beetje zenuwachtig van tevoren.
Vooral ook omdat ze momenteel op de 1e plaats staan.
De dames van de Almaden Blue Angels moesten twee dubbels en een single spelen, en Saskia speelde, met haar partner Naida, op veld 1 voor de tribunes (hiep hoi!). Samen met de andere partners en haar teamgenoten konden we zo van dichtbij de partij volgen.
De partijen begonnen om zeven uur, en na afloop wordt er samen geborreld en gesnoept.
Nadat de singles en de andere dubbel na een uur gewonnen waren, waren Saskia en Naida op een 0-4 achterstand gezet in de eerste set.
Het was een moeizame partij, met lange rally’s en mooie momenten, afgewisseld met mindere slagen. Desondanks groeiden ze in de wedstrijd en wonnen ze de eerste set met 7-5. De tweede set werd met 7-5 verloren, en vervolgens werd de derde set ook nog eens tot 6-6 en tiebreak gebracht. Inmiddels was het 10 uur s’-avonds, de andere dames en heren op de tribune werden steeds luidruchtiger, en de druk groter.
Omdat ze de
Coman tiebreak moesten spelen, werd er eerst nog even overlegd over de regels, moesten ze nou links beginnen met serveren of rechts, en wanneer moet je nou van speelhelft veranderen?
Net voordat de lampen automatisch uitgingen, wonnen Saskia en Naida de derde set met een 7-1 winst in deze tiebreak.
Het is uiteindelijk goed gekomen. Geweldig spannend en erg leuk om te kijken. Gefeliciteerd meiden!
Na afloop de kinderen na bed gebracht, en Saskia uitgezwaaid, aangezien ze op tennis weekend is met 8 vriendinnen in
Carmel Valley, kan ze nog een paar keer op de baan staan na die monsterpartij van gisteren!
Labels: Amerika, Californië, Carmel, Saskia, sporten, tennis, vrienden
Middle school
Tja, volgend schooljaar moet Maaike naar de Middle School.
Hier duurt een Elementary school van grade K (Kindergarten) tot en met 5th. Dat is in gewoon Nederlands van groep 2 tot en met groep 7. Dan volgt 3 jaar de Middleschool dus 6th - 8th oftewel groep 8 en de 1e en 2e van de middelbare school. Volgens mij doen ze dat expres zodat alle hormonen die door die kinderen gaan gieren op een plek bij elkaar gehouden kunnen worden.
Daarna gaan ze naar de 4 jaar durende Highschool en zijn ze in 9th, een Freshman, 10th een Sophomore, 11th een Junior en in 12th een Senior.
Maar zover is het nog lang niet, want Maaike moet eerst naar 6th grade.
Ook hiervoor geldt, net als bij de elementary school, dat je je moet aanmelden bij je buurt school. Voor ons is dat
Bret Harte maar we mochten ook bij scholen in de directe omgeving rondkijken en als je dat wilt daar je voorkeur aan geven. Op het aanmeldingsformulier moet je tenslotte niet alleen je 1e, maar ook je 2e en 3e keus opgeven.
Liever wilde Maaike naar
Castillero omdat dat een school met meer artistieke vakken zoals dans, theater, muziek en kunst is, maar het mocht niet zo zijn.
Ze is dus ingedeeld in de school waar onze wijk bij hoort. Het maakt haar allemaal niet zoveel uit lijkt het, ze kent inmiddels genoeg kinderen die ook naar Bret Harte gaan.
Ze zullen geen ballen en springtouwen meer hebben, en speeltoestellen zijn daar ook niet te bekennen, maar bankjes om op te kletsen.
Volgens mij zal het een grote verandering zijn, het leerlingen aantal was op Simonds school nog 600, op Bret Harte is dat al verdubbeld naar 1200. En dan heb ik het nog niet gehad over de aanvangstijden. De bel gaat om 8.15 uur i.p.v. 9.05 uur, en dat is voor mij ook een hele aanpassing.
Labels: Amerika, Californië, Instanties, kinderen, San Jose, school
Tja, dat de tijd tegenwoordig vliegt weten we allemaal wel, maar dat ik bijna geen tijd heb om te melden dat onze jongste op de 23e al 9 jaar is geworden is toch wel een beetje belachelijk.
Om 6 uur werden ze allemaal opgehaald en iedereen ging tevreden naar huis, en Bas was het meest tevreden.
We mochten het zingen en de cadeaus niet vergeten, maar moesten het bewaren tot na de wedstrijd. Toen hadden we alle tijd om zijn verjaardag met ons gezinnetje te vieren want het was ook nog Memorial weekend, en dat betekende maandag ook nog vrij. Heerlijk.
