Cursus
Weer een week dichter bij ons vertrek. Afgelopen weekend zijn we naar Langweer (Fr) geweest. Prachtig weer hebben we gehad.
We hebben gebarbecued, en de kinderen en Edwin hebben gezwommen. Ik moest natuurlijk op de kant blijven want er moet toch iemand zijn die de badjassen aanreikt, toch?
Het was weer leuk spelen met bootjes en surfplanken. We wilden ook nog gaan zeilen, maar op het meer bleek er toch wel erg weinig wind te staan.
Maandag en dinsdag zijn Edwin en ik naar de "Cross Cultural Training" geweest. Deze cursus was op maat gemaakt voor ons, wij hadden een selectie gemaakt uit de onderwerpen waar we wat meer van wilden weten.
De cursus werd gegeven door Jeanne Heinzer van
Heinzer consulting zij is geboren in Duitsland, vertrok naar Frankrijk ontmoette daar haar (Zwitserse) man verhuisde naar Zwitserland en woont momenteel in Den Haag. Zij heeft dus ook wat verhuis-ervaring.
Erg leuke cursus, we hebben allebei het idee dat we er wel wat uit kunnen halen voor onszelf.
Gedurende deze 2 dagen was er een Amerikaan die belde om ons de geschiedenis van Amerika en dan specifiek Californie in een notendop te vertellen.
Hier is een
link voor als je er in geïnteresseerd bent.
Er was een Amerikaanse vrouw die hier 6 jaar woont en zij had als onderwerp "Values en Social Customs". Daar konden we erg veel aan vragen. Het grappige was dat ze zei, dat toen ze in Nederland kwam, ze de eerste weken heel veel koffie heeft gedronken, omdat wij nu eenmaal mensen "op de koffie" vragen.
De laatste persoon belde uit San Jose om het onderwerp "Daily Living" te behandelen. Erg informatief allemaal. Zij heeft ons b.v. verteld wat je in geval van aardbevingen moet doen.
Dit moeten we natuurlijk ook aan de kinderen uitleggen. Zeker omdat ze dit ook op de scholen oefenen.
In ieder geval horen bedden daar niet onder het raam ivm vallend glas.
Verder heeft Jeanne verteld hoe het psychisch gaat als je naar een ander land gaat verhuizen. In welke up's en down's je terecht gáát komen en hoe je er voor kunt zorgen dat de down's wat minder diep worden.
Ze was er bij mij nogal op aan het hameren dat ik toch echt meteen met een studie moet beginnen en niet pas na een half jaar. Want dan ben ik ook meteen bezig met een eigen sociaal netwerk en iets voor mezelf aan het doen zodat ik na een tijdje niet in een grote leegte ga vallen. Zeer plausibel allemaal.
Ondertussen werd ons huis aan de buitenkant geschilderd en is de stukadoor nog geweest om het gat te dichten wat er gekomen was door de lekkage van de verwarming. Dus dat is ook al af.
Het lijstje wordt steeds korter.
Aangezien het nog steeds mooi weer is gaan we morgenochtend (de kinderen hebben vrij) naar
de Vleut met een paar vriendjes.
Morgenavond willen we weer naar Langweer om het weekend daar door te brengen en hopelijk komen de "van G-tjes" ook naar Friesland. Zondag zal Edwin weer naar SJ vliegen voor een weekje.
Labels: Amerika, Californië, huis, Instanties, Verhuizen
Reserveringen
Nou de tickets en de vliegtuigstoelen zijn gereserveerd en bevestigd. We zullen woensdag 13 juli om 11.45 uur vertrekken met de KL605 naar San Francisco. Deze vluchten worden met de
Boeing 777 uitgevoerd.
Dat vliegtuig heeft in ieder geval het voordeel dat iedereen een eigen televisie schermpje heeft. De kinderen vinden dat prachtig, Bas denkt dat hij de hele weg spelletjes kan gaan spelen.
Omdat onze luchtvracht maximaal een week nodig heeft om over te komen hebben we voor de eerste week een
hotel in Los Gatos gereserveerd. Dat ligt ongeveer 15 minuten rijden van ons nieuwe huis op Chateau.
Verder ben ik deze week nog naar mijn werk geweest en heb mijn badge en andere dingen ingeleverd. Daarna zijn we nog gaan lunchen met een paar collega's.
Vanaf 1 juli heb ik dus officieel geen baan meer. Best een raar idee als je al zolang hebt gewerkt.
De huurders van ons huis zijn ook een paar keer langs geweest om te kijken hoe alle apparatuur werkt. We zullen nog wel een paar manuals achterlaten, maar de meeste zijn toch in het Nederlands. Ik weet niet of ze daar nou zoveel aan zullen hebben.
Het gaf me wel een goed gevoel dat hij veel planten uit onze tuin wist te benoemen, dus hopenlijk krijg ik geen ravage terug.
Omdat het dit weekend mooi weer beloofd te worden, gaan wij naar Langweer toe.
Kunnen we ook een keer op een normale bank hangen en t.v. kijken i.p.v. op bed. Want die chips kraken zo tussen de lakens.
Labels: Amerika, Californië, Verhuizen
Bureaucratie
Edwin heeft afgelopen week in San Jose te maken gekregen met de administratie van het schooldistrict.
We willen de kinderen inschrijven bij Simonds Elementary.
Het inschrijven op een school verloopt in San Jose via het schooldistrict, in dit geval San Jose Unified. Dit is een overkoepelend orgaan waar 57 scholen bij aangesloten zijn.
Dit orgaan verdeelt o.a. de kinderen over de scholen en zij controleren ook of je aan alle eisen voldoet voor de toelating.
Je moet namelijk 3 bewijzen hebben dat je op dat adres woont, zodat je niet je kinderen op die scholen doet alleen omdat ze beter aangeschreven staan. We hadden ondertussen aan alle inentingen voldaan, een Mantoux test ondergaan (voor TBC) en een bewijs van de bank dat we daar gaan wonen en een brief van Cisco dat Edwin daar werkt.
Toen hij alle papieren daar overhandigde kreeg hij de mededeling dat de Mantoux test niet volgens hun regels was uitgevoerd.
In Nederland mag er tussen de dag van inenten en de dag van uitlezen 3 tot 5 dagen zitten. Wij hebben dus de test 4 dagen later laten uitlezen.
In San Jose moet je blijkbaar de test 2 a 3 dagen later laten uitlezen. Dit staat nergens in hun documentatie, wel dat het moet gebeuren maar niet dat je dit binnen 3 dagen moet uitlezen. Dus, de test is niet geldig verklaard. De mensen van het San Jose Unified hebben nog met een arts van de county health services gesproken waarna Edwin ook nog enige tijd met deze persoon heeft gepraat. Uiteindelijk zei hij tegen Edwin dat er nog een mogelijkheid is dat hij een waiver (vrijstelling) invult.
Toen Edwin dit noemde bij het Unified zeiden ze dat dat inderdaad zo is maar dat zij dat niet zomaar mochten aanbieden. Maar omdat hij het nu zelf aanvraagt mag dat wel.......
Edwin heeft dit maar gedaan, in plaats van de kinderen opnieuw een TBC-test laten ondergaan en terug te moeten komen om ze in te schrijven.
Nu staan wij daar ingeschreven als mensen die om religieuze redenen niet laten testen. Dit betekent dat als er op de school TBC uitbreekt, onze kinderen tijdelijk niet op school mogen komen.
Het zal waarschijnlijk niet zo'n vaart lopen. Uiteindelijk heeft hem deze inschrijving 2,5 uur gekost.
Labels: Amerika, Californië, Instanties, kinderen, Nederland, San Jose, school
Een leeg huis
Nou daar zitten we dan, in een leeg huis. De container is afgelopen donderdag vertrokken naar Rotterdam met al onze spullen erin. s-Ochtends heb ik ons dekbed en de hoeslakens van ons bed af gehaald en de verhuizers hebben het bed uit elkaar gehaald, want Edwin wilde zo lang mogelijk in ons eigen bed slapen.
Om 10.30 uur kwam de container en die mag dan 3 uur blijven staan, indien het langer duurt moeten de verhuizers wachtgeld gaan betalen. Dus het passen en meten kon beginnen.
Als je vroeger veel geoefend hebt met blokkendozen dan kan je ook zo'n container goed indelen. Het is zo knap om te zien hoe alles in elkaar past. De raarste vormen moeten erin, fietsen met kinderzitjes er nog op, voetbalgoaltjes die niet uit elkaar zijn gehaald, en toch lukt het hen om steeds de rij recht te houden in de container.
Uiteindelijk was het weer rustig in huis en leeg. Het oude bankje van onze slaapkamer is onze bank geworden.
's-Avonds ging ik nog uit eten en werd daar opgebeld door Edwin met de vraag; "Waar is ons dekbed". Ja, je raadt het al, die hadden de verhuizers ook ingepakt, inclusief de molton-,hoeslakens en onze kussens. Die zien we dus over 8 à 9 weken weer.
Gelukkig konden we nog een dekbed, kussens en hoeslakens lenen. Maar het is wel raar, heb je alles goed geregeld, gaat er toch nog wat mis. Tot nu toe is dit het enige wat verkeerd is gegaan, dus wij zijn best tevreden.
De kinderen hebben van onze oppas nog speelgoed en een heuse CD-I speler gekregen, dus die waren ook weer even bezig. Ik ben ook blij dat we de keuze hebben gemaakt om in ons huis in Eindhoven te kamperen i.p.v. in San Jose. Deze dingen zijn nu hier toch veel makkelijker te regelen.
Je kunt aan de kinderen merken dat ze er toch moe van zijn geworden. Zondag is Edwin weer naar San Jose vertrokken en Maaike en Bas hebben die dag eigenlijk niet veel gedaan, een beetje hangen (op het bankje) met een leesboek van de bibliotheek wat eigenlijk ook wel rustig is, maar meestal houden ze dat toch niet lang vol.
Maandag gingen ze natuurlijk weer naar school en zwemles en daarna zijn we bij Opa & Ger frietjes gaan eten. Om 19.30 uur waren ze best uitgeteld en 's-ochtends moet ik ze steeds wakker maken om naar school toe te gaan.
Als ze dat nu ook maar een keer in het weekend deden........
Labels: Amerika, Californië, huis Nederland, San Jose, Verhuizen
Verhuizen
Nou ze zijn gisteren met het inpakken met 4 personen begonnen en vandaag hebben ze het met 3 personen gedaan. Wat een hoop troep hebben wij zeg. Moet je eens in de schuur in de kasten kijken, wat daar allemaal niet uit komt vallen. Je denkt steeds dat je het misschien nog ooooit eens nodig hebt en dus blijft het nog jaaaaaaaaaaaaaaaaaren in de kast liggen, totdat je moet verhuizen. Tja, en dan moet je keuzes maken hè. Deze bloempot wel of deze vaas niet, en welke snoertjes wel en welke werken daar toch niet en die stekkertjes dan, en wat te bedenken van alle potjes met schroeven, die moeten stuk voor stuk ingepakt worden. Je schaamt je haast dat je zoveel schroefjes hebt.
Verder nemen ze weinig pauze, drinken ze amper en pakken ze alles in, zonder nadenken. Dat is denk ik ook de enige manier om dit werk te kunnen doen, gewoon een stuk papier pakken en een doos en maar rollen en
. Op een gegeven moment zei ik tegen een: "Wat doe jij met mijn schoen"? Zegt hij maar daar staat zeevracht op. Maar dat was op het schoenenrekje in de bijkeuken en hij was ook al begonnen aan de schoenen. Dus daar was ik op tijd bij anders had ik het 6 weken op mijn Adidas slippers moeten doen. Een andere keer zag ik iemand een pot met zand inpakken. Na mijn vraag waarom hij dat deed, was zijn antwoord, ja maar ik moet alles inpakken en dat zal ik dan ook doen.
Ik ben gisteren ook nog even wat lampen met kleine fittingen met de hoogste wattage gaan kopen, want die zijn niet verkrijgbaar in de US. En aangezien ze daar maar voor de helft branden, hoeven we ze ook niet te dimmen.
Dus die zijn ook ingepakt. Ik zal morgen nog even wat foto's van het huis gaan maken want morgen komt de container en gaan ze laden.
De kinderen vinden het wel grappig geloof ik. Ze hangen, zodra ze van school zijn, om de verhuizers heen. Ze mochten het karton en bubbeltjesplastic mee vouwen en hoe ze met de grote plakbandrol moesten plakken hadden ze gisteren al aan de kinderen uitgelegd. Ze zijn erg aardig voor de kinderen.
Gisteren hebben de kinderen nog een Hepatitus B prik gehad, en vandaag is Maaike nog naar het wrattenspreekuur gegaan (vrijwillig). Daarna zijn ze nog bij vriendjes gaan zwemmen en kwam ik pas om 18.15 uur thuis en moest ik nog koken met het restant wat ik heb. Dat werd dus pasta.
En ons huis is afgelopen maandag verhuurd voor 2 jaar aan Amerikanen, inclusief de kasten van de kinderen, de wasmachine, de droger, de koelkast en diepvriezer. Deze personen hebben natuurlijk precies hetzelfde probleem, we laten ook de lampen hangen. Ze hebben 2 kinderen; een jongetje van 3,5 en een meisje van 8 maanden, dus de zandbak en het speeltoestel zullen ook gebruikt gaan worden. We zijn er helemaal blij mee.
Labels: Amerika, Californië, huis Nederland, Verhuizen
We hebben gebarbecued, en de kinderen en Edwin hebben gezwommen. Ik moest natuurlijk op de kant blijven want er moet toch iemand zijn die de badjassen aanreikt, toch?
