Disneyland & Thanksgiving
We zijn vorige week naar
Disneyland in Anaheim geweest. Vanaf ons huis is dat ongeveer 6 uur rijden. Daar hebben we Edwin's ouders weer ontmoet.
We zijn vrijdag de hele dag in het park geweest van 10 tot 19.30 uur. Rond 17.00 uur was er de grote parade die al helemaal in kerstsfeer was. We vonden het allemaal geweldig. We zijn in allerlei attracties geweest, maar de kinderen en Oma vonden "It's a small world" toch wel het mooiste. Daarom hebben we die 's-avonds nog een keer gedaan.
Zaterdag zijn we in Los Angeles naar
Venice Beach geweest. Dat is een leuk strand dat bekend staat om zijn straatartiesten.
Het was er nog behoorlijk warm met 28 graden. De kinderen hebben met Oma over de golven gesprongen en tja, zijn toen in het water gevallen. Dat was even schrikken, want het water is toch wel wat frisjes. Gelukkig hadden we extra kleren bij ons omdat we weer terug gingen naar huis, dus ze waren zo weer omgekleed en konden in droge kleren verder.
Gisteren was het hier
Thanksgiving. Een zeer belangrijke feestdag voor de Amerikanen. Er zijn bijna geen winkels open en zelfs veel restaurants zijn gesloten. Wij hebben Edwin's ouders weggebracht naar het vliegveld en zelfs daar waren de winkels gesloten. De hele dag draait om het diner met kalkoen en het samenzijn met familie.
Dankzij de school weet ik nu ook waar dit feest voor staat.
In het kort komt het hierop neer; Een groep mensen "de Pilgrims" die in Engeland hun religie niet konden uitdragen, zijn in 1621 met de boot de "
Mayflower" via Nederland in Plymouth, Amerika aangekomen. Na aankomst zijn ze door de indianen geholpen met het verbouwen van gewassen. Toen ze een zeer overvloedige oogst hadden en daar makkelijk de zware winter mee door konden komen waren ze zo dankbaar dat hun gouverneur, William Bradford, een Dankdag samen met de Indianen heeft geïntroduceerd en die duurde toen 3 dagen.
Als voorbereiding op Thanksgiving heeft Bas samen met alle andere Kindergarten klassen afgelopen woensdag Pow Wow gevierd. We mochten allemaal naar de uitvoering komen kijken. Ze hebben indianen liedjes gezongen die hij van te voren thuis had geoefend. En er werden allerlei versjes opgezegd die we natuurlijk ook thuis hadden geoefend. Het waren voornamelijk dankversjes.
Ze hadden allemaal een indianenpak aan (T-shirt met franjes). De moeders die helpen in de klas (o.a. ik dus) hadden op ieder shirt 5 symbolen geverfd van
indianentekens die ze zelf uit hadden gekozen. Verder hadden ze natuurlijk een hoofdtooi met veren, een ketting en een zak met pijlen die ze allemaal zelf gemaakt hadden. Het was een leuk gezicht 100 kinderen in dezelfde pakken. Het shirt ligt nu in de verkleedkist.
De dag na Thanksgiving is hier bekend als de meest belangrijke winkeldag van het jaar en ze noemen hem "
Black Friday". Veel winkels gingen om 5 uur 's ochtends al open met echt flinke aanbiedingen. Dit is het begin van de kerstinkopen en de Kerstman was ook al aanwezig in de Mall. Wij zijn er ook geweest want we willen wel weten hoe dat is. Alleen niet om 5 uur 's-ochtends want we zijn dan wel nieuwsgierig, maar niet gek.
Labels: Amerika, Californië, feestdagen, school, Uitjes
Maaike 7 !
Terwijl we zondag nog in Yosemite park in onze
Evergreen lodge zaten werd Maaike alweer 7 jaar. Opa en oma kwamen 's-ochtends vroeg uit hun eigen lodge om te zingen rondom haar bed.
We hadden ook een paar slingers meegenomen, en ballonnen opgeblazen, dus voor haar begon de verjaardag goed. We hadden besloten om meteen weer richting San Jose te gaan rijden, zodat we ook nog wat thuis konden zijn. We waren uiteindelijk om 15.00 uur weer thuis. Het was leuk voor haar om de kaarten te openen, Opa en Ger nog aan de telefoon te krijgen, de e-mails te lezen en het antwoordapparaat af te luisteren.
Nadat we thee hadden gezet kwamen alle cadeautjes uit Nederland die meegegeven waren ook nog op tafel. Ze zei niet veel maar glunderen deed ze wel! Dank jullie wel, ik vond het zeer attent.
Ze mocht natuurlijk ook kiezen wat ze wilde eten en ze koos (zeer bescheiden) Japans (Teppanyaki). Op aanraden zijn we naar
Benihana in Cupertino gegaan.
Ze vond het prachtig er is nog voor haar gezongen in het Engels en in het Japans, ze kreeg een foto en Bas en Maaike kregen allebei een drinkbeker mee naar huis. De volgende keer als we daar komen en ze nemen deze beker mee dan krijgen ze gratis drinken.
Het liedje "Happy Birthday" hebben we die avond -tig keer gehoord. Blijkbaar is het een populair plekje om te gaan eten als je jarig bent.
Toen ik met de kinderen rond ging lopen en bij de sushibar aankwam, vroeg de kok of Maaike en Bas misschien ook wilde proeven. Ik moest even op ze inpraten en zeggen dat mama dat ook heel erg lekker vindt, en toen wilde ze wel proberen. En natuurlijk; ook zij vinden sushi lekker.
Maandag heeft ze op school getrakteerd en dinsdagmiddag was haar feestje.
Omdat ze deze week '-middags geen school hebben konden we het dus dinsdag vieren. Ze wilde met 5 kinderen uit haar klas Nederlandse spelletjes doen, dus we hebben ge-koekhapt met double chocolate cake, want peperkoek kennen ze hier niet.
Zak gelopen in vuilniszakken die zo groot zijn, dat ik er zelf in kan verdwijnen, snoepjes met je mond uit een bak water happen, enz. Het was erg geslaagd.
Uiteindelijk ging iedereen weer naar huis met allemaal een goody bag (= een tasje met een cadeautje voor de gast) en Maaike ging zeer tevreden slapen en was blij dat ze hier toch ook gewoon een leuk feestje kon hebben.
Labels: Amerika, Californië, verjaardagen
Yosemite
Afgelopen donderdag zijn wij, na school, naar
Yosemite gereden. Dit zou normaal gesproken 2 a 3 uur duren, maar omdat er een ongeluk was gebeurd hebben we er 6 uur over gedaan. Terwijl de kinderen in slaap gevallen waren moesten wij ons hotel nog vinden in het donker. En 's-nachts is zo'n nationaal park heeeeel erg donker. Afgezien daarvan had het ook nog geregend en is het er nogal bergachtig, dus we wisten af en toe helemaal niet meer waar de weg heenging en ja daar wordt je nogal melig van. We hebben met z'n 2-tjes wel gelachen. Uiteindelijk kwamen we om 22.00 uur aan en gelukkig hadden Edwin's ouders al ingecheckt en de kachel in ons huisje aangezet, zodat we de kinderen meteen in bed konden leggen, zodat ze verder konden slapen.
Vrijdag's zijn we eerst naar Merced Grove gereden waar we een 2 mile wandeling hebben gemaakt naar een groep van 20 sequoia bomen. Uiteindelijk hebben wij maar 6 van die gigantische bomen bij elkaar gezien omdat we toen alweer terug zijn gelopen. De wandelling was behoorlijk zwaar, omdat hij bijna de hele tijd bergop ging. Redelijk zware wandeling aan het begin van zo'n dag. Maar ja, je wil wat zien.
Nadat we verder reden kwamen we op een punt waarvandaan de
Half Dome te zien is.
Verder zijn we nog naar een waterval gelopen, maar die was niet zo spectaculair als dat hij blijkbaar kan zijn. We zullen ze in ieder geval nog een keer in de lente moeten gaan bekijken, want dan is er genoeg regen gevallen om indrukwekkend te kunnen zijn.
De volgende dag hebben we veel mooie vergezichten gezien. Toen we door het park reden zagen we behoorlijk wat rook uit de bossen vandaan komen. We kwamen ook borden tegen met "Management Controlled Fire" en "Do not report Fire". Nu blijkt dat de parkwachter deze brandjes zelf aansteekt zodat de kleine takken en blaadjes, die erg brandbaar zijn, weg zijn. Bij een echte brand zal deze zich hierdoor minder snel via de grond verspreiden en hebben ze de brand sneller onder controle. Maar het is wel een gek gezicht die witte rookpluimen.
We zijn via de
Tunnel View verder gereden naar
Glacier Point.
Dit ligt op 3200 feet hoogte en hier heb je een prachtig uitzicht over de hele vallei. Terwijl we omhoog reden zagen we ineens een
coyote aan de kant van de weg. Dit beest bleef gewoon zitten, dus heb ik het raampje opengedraaid en wat foto's genomen. Hier was Maaike het niet helemaal mee eens, en vond het zelfs eng.
We hebben nog soep gegeten buiten op het terras van het uit 1927 stammende
Ahwahnee hotel. Dit hotel ligt in het dal en is omgeven door de bergen, het heeft een granieten façade dat er zeer apart uit ziet. Binnen in het hotel vind je heel mooie plafonds en Native American kunst.
Het is een 5-sterren hotel dat een heel mooie ligging heeft, zeker met de bomen in herfstkleuren. Maar ja, dan zit je daar in je (minimaal) $400,= kamer en zodra je beneden bent dan lopen er toch wel erg veel dagjesmensen rond in je mooie hotel.
We hebben het maar goedkoper en waarschijnlijk ook rustiger gehouden.
Labels: Amerika, Californië, Yosemite
Kijken naar het vogeltje?
Dank jullie wel voor de felicitaties voor mijn verjaardag vorige week!
Als ik van mijn pilates les terug kom rijden dan kom ik over een heuvel heen waardoor je dus snelheid maakt. Maar vanavond reed ik achter een andere auto aan, dus mijn snelheid was ongeveer 50 MpH (ik mocht 40MpH). Toen zag ik zo'n snelheidsmeter die aangeeft hoe hard je mag rijden. En tot mijn verbazing zag ik dat dit bord niet alleen zegt: "Speedlimit 40MpH", maar ook nog: "Say Cheese". Het duurde even voor dat tot me doordrong, maar ik moest wel lachen. Alleen vraag ik me nu af of ik geflitst ben.
Aanstaande vrijdag is het Veterans Day, dat betekend weer een lang weekend. We zullen naar
Yosemite National Park gaan. Het zal wel wennnen zijn want het is daar erg koud. Maar het moet er erg mooi zijn. Ik hoop dat het genoeg geregend heeft de afgelopen weken zodat we ook de watervallen zullen zien.
Sinds vorige week hebben we bezoek van Edwin's ouders. Afgelopen maandag zijn ze naar San Franscisco gegaan en we zullen ze donderdag weer ontmoeten in Yosemite. Gelukkig zijn ze er ook met Maaike's verjaardag. Ik zag er voor haar, best tegenop jarig te zijn zonder bekende kinderen, maar ze gaat volgende week zelfs een verjaarsdagsfeestje houden met kinderen uit haar klas!
Labels: Amerika, Californië, dagelijkse dingen
We zijn vorige week naar Disneyland in Anaheim geweest. Vanaf ons huis is dat ongeveer 6 uur rijden. Daar hebben we Edwin's ouders weer ontmoet.
In het kort komt het hierop neer; Een groep mensen "de Pilgrims" die in Engeland hun religie niet konden uitdragen, zijn in 1621 met de boot de "Mayflower" via Nederland in Plymouth, Amerika aangekomen. Na aankomst zijn ze door de indianen geholpen met het verbouwen van gewassen. Toen ze een zeer overvloedige oogst hadden en daar makkelijk de zware winter mee door konden komen waren ze zo dankbaar dat hun gouverneur, William Bradford, een Dankdag samen met de Indianen heeft geïntroduceerd en die duurde toen 3 dagen.
Ze hadden allemaal een indianenpak aan (T-shirt met franjes). De moeders die helpen in de klas (o.a. ik dus) hadden op ieder shirt 5 symbolen geverfd van indianentekens die ze zelf uit hadden gekozen. Verder hadden ze natuurlijk een hoofdtooi met veren, een ketting en een zak met pijlen die ze allemaal zelf gemaakt hadden. Het was een leuk gezicht 100 kinderen in dezelfde pakken. Het shirt ligt nu in de verkleedkist.
