Bas 7 jaar!
Door alle drukte hier in huis was ik bijna vergeten te vermelden dat Bas alweer 7 is geworden.
Vorige week zaterdag kwam Edwin, na een weekje Europa, weer thuis om 14.00 uur, en kon meteen door naar
The Jungle waar Bas zijn feestje met zijn klasgenootjes wilde houden. Nou, als je problemen hebt om je ogen open te houden ga dan maar naar een grote speelhal met allemaal rondrennende/gillende kinderen en je jetlag is meteen over.
Zondag kwamen de Nederlandse vriendjes bij ons thuis om te zwemmen.
Toen we het dek van het zwembad afhaalden, bleek dat het water nogal groen was uitgeslagen.
De temperatuur was de laatste dagen omhoog gegaan, met als gevolg dat de algen ook lekker konden groeien. Maar dat weerhield de kinderen er niet van om toch in het water te duiken. Het was een heel gezellige middag.
Maandag bleek het water nog groener te zijn geworden, en woensdag is er door de poolboy zoveel chloor en anti-algen spul bij gegooid, dat we tot aan het weekend niet mogen zwemmen. Gelukkig wordt het water nu weer doorzichtig.
Woensdag was Bas echt jarig en heeft hij pas onze cadeautjes en kaarten in ontvangst mogen nemen. Leuk hoor dat Opa en Oma hier waren, want die brachten
ook nog cadeautjes en kaarten mee uit Nederland. Geweldig vond hij het.
Daarna 's-middags op school trakteren op ijsjes, en op de
Nederlandse school op koekjes en toen vond ik het welletjes.
We hebben zijn verjaardag weer uitgebreid genoeg gevierd.
Jannie en Geert zijn gisteren vertrokken om een weekje op bezoek te gaan bij een paar vrienden in Canada.
En wij hebben een lang weekend voor de boeg. Maandag is het hier namelijk
Memorial Day. Maar door alle drukte van de laatste weken, hebben we helemaal niets geboekt. We wilden gaan kamperen, maar we blijven dit weekend thuis. Heerlijk vooruitzicht.
Trouwens, maandag is Edwin weer jarig. Kunnen de slingers weer uit de doos, moet ik weer ballonnen opblazen, taarten bakken, kaarsjes regelen, cadeautjes kopen, stoel versieren, pffffff.....
Labels: Californië, feestdagen, verjaardagen
Opa en Oma
Normaal gesproken maak ik niet zo'n melding van de mensen die ons huis aandoen in San Jose, maar deze blog is op speciaal verzoek van oom Koop.
Hij wilde toch wel zeker weten dat ze in San Jose zouden arriveren. En het is wederom gelukt! De KLM bracht Opa en Oma gisteren naar San Francisco. Ik heb ze daar opgehaald en na een lange nacht, die voor hen gisteravond om 21.00 uur al begon, werden ze vanochtend weer om 8.00 uur wakker. We hopen maar dat ze snel over de jetlag heen zullen zijn want Maaike en Bas vragen natuurlijk meteen aandacht van ze. Maar zoals te zien is op de foto werden ze vanmiddag na school goed bezig gehouden.
Morgen komt Edwin ook weer terug en is iedereen weer thuis.
Toch wel lekker zo'n vol huis. Althans, vind ik. En deze keer zullen ze 6 weken blijven.
Ze vroegen zich wel af hoe het nou zo gekomen was dat ze
6 weken bleven. Ach, we zullen ze best vol krijgen. En als we elkaar de tent uitvechten dan zet ik ze toch gewoon weer op het vliegtuig....
Ome Koop, zorgt u dan dat ze weer in Zwolle komen?
Labels: Bezoek, Californië
De van G-tjes
Er werd al zo lang naar uit gekeken. De van G-tjes zouden ook de grote oversteek gaan maken.
We leerden hen in 2003 kennen doordat we even op 2 jongetjes van 6 en 4 mochten passen zodat hun oma een vergadering kon bijwonen in Langweer. Elke volgende vakantie zagen we elkaar opnieuw in Langweer. En niet alleen de kinderen werden dikke maatjes, ook wij konden het goed vinden met Ardie en Margrit. Het gekke is dat ze nog nooit in ons huis in Eindhoven waren geweest. Maar 2 weken geleden kwamen ze wel helemaal naar ons in San Jose.
Een hele belevenis want de jongens - inmiddels 10 en 8 - hadden nog nooit gevlogen. Ook onze kinderen waren meer opgewonden dan normaal.
Ik vroeg aan Maaike en Bas waarom ze er zo naar uitkeken dat Jelle en Hidde kwamen. Er komen immers toch vaak genoeg mensen uit Nederland naar ons toe, was het antwoord: "Dit is de eerste keer dat er kinderen naar ons toe komen". En dat is ook zo.
Vol verwachting zaten ze te wachten op het gras, en na de eerste begroetingen gingen ze gewoon weer verder alsof ze elkaar vorige week nog hadden gezien.
Het eerste weekend zijn we naar Año Nuevo, Big Basin en San Francisco geweest. Onze kinderen hebben nu geen vakantie, dus zijn ze er door de week zelf op uit getrokken.
Zij zijn naar Lake Tahoe, Yosemite en Mariposa Grove geweest, en kwamen weer terug op vrijdag om mij te helpen tijdens de winderige Multi Cultural Faire op school.
Het waaide zo erg dat we alle posters uiteindelijk op de tafels hadden liggen. Maar de stroopwafels, kaas en klompjes vonden gretig aftrek.
Het 2e weekend hebben ze baseball gespeeld op het schoolplein, Mount Umunum bekeken, gespeeld op het strand van
Moss Landing en Santa Cruz met de boardwalk bezocht.
Margrit en ik hebben hard meegezongen in de cabrio op Nederlandstalige muziek die ze mee hadden genomen.
Afgelopen week zijn ze naar Monterey en Big Sur gereden, hebben we de outlet bezocht, gezwommen en vooral genoten van het weer en van elkaar.
En nu zitten de van G-tjes in de grote blauwe vogel in de lucht die hen weer naar Velp brengt.
Edwin zit ook in de lucht, weliswaar in een ander vliegtuig want hij gaat richting Frankfurt. Hij is vanmiddag een uurtje eerder dan zij vertrokken om een rondje Europa in een week te doen.
Voor het eerst is het doodstil in huis. De kinderen liggen op bed, en ik zit hier weer alleen.
Maar niet voor lang, want de wasmachine draait.
Er moeten weer schone lakens op de bedden en frisse handdoeken in de kast. Want a.s. donderdag komen opa en oma weer naar ons toe. En daar kijken we natuurlijk ook naar uit. Alleen zullen zij geen kinderen mee brengen, maar dat mag de pret niet drukken.
Labels: Bezoek, dagelijkse dingen, school, Uitjes
Postkantoor
Terwijl de Van G-tjes deze week naar Lake Tahoe en Yosemite zijn, gaat bij ons het leventje van school en werk ook weer verder.
Bas had een uitstapje van school naar het plaatselijke postkantoor waar ze te voet heen gingen, en ik mocht mee.
Ze moesten van huis uit een envelop met retouradres en $ 0.39 meenemen voor een postzegel.
De hele week waren ze bezig geweest om een brief te schrijven naar iemand uit de klas. Eerst moesten ze een kladbrief maken en naderhand werd hij in het net geschreven, compleet met aanhef en afsluiting.
Ze kregen een rondleiding achter de loketten en er werd verteld over hoe post gesorteerd werd in pakketjes, expresspost en gewone enveloppen.
Ze vertelde over het feit dat we hier de post tijdens vakantieperiodes vast kunnen laten houden op het postkantoor, en de kinderen zagen waar de post tijdens die periode dan lag.
Er werd uitgelegd dat er een geheime in- en uitgang was, waardoor inspecteurs naar binnen en buiten konden zonder dat de werknemers dat weten.
Deze methode wordt toegepast als men het postkantoor van illegale praktijken verdenkt. Deze inspecteurs komen dan in een ruimte boven de werkvloer met raampjes en kunnen dan iedereen bespieden. Ja, Big Brother is watching us.
Het allerleukste vonden ze toen ze uitleg kregen over de auto's van de postbodes. Het stuur zit hierbij aan de andere kant, omdat daar ook de brievenbussen zitten. Ze mochten allemaal in de auto zitten en rondkijken. Hier hebben ze geen postbodes op fietsen, met grote postelastieken aan zijn stuur en fietstassen die helemaal uitpuilen, maar bakken die achterin de wagens verdwijnen die dan een voor een naar voren gehaald worden.
Hierna gingen ze weer naar binnen, en werd er een extra loket geopend voor de klas. De kinderen kochten toen een voor een met hun $ 0.39 een postzegel en daarna werd hij gepost in de brievenbus. De kinderen weten nu in ieder geval allemaal waar die enveloppen heen gingen.
Het wachten was nu op de brief die een klasgenootje had gestuurd, en die kwam keurig de volgende dag.
Labels: Californië, dagelijkse dingen, Instanties, school
Door alle drukte hier in huis was ik bijna vergeten te vermelden dat Bas alweer 7 is geworden.
De temperatuur was de laatste dagen omhoog gegaan, met als gevolg dat de algen ook lekker konden groeien. Maar dat weerhield de kinderen er niet van om toch in het water te duiken. Het was een heel gezellige middag.
ook nog cadeautjes en kaarten mee uit Nederland. Geweldig vond hij het.
We hebben zijn verjaardag weer uitgebreid genoeg gevierd.
