Edwin 40!
Jaha, mijn jonge mannetje is niet meer zo jong, hij heeft nu ook de "Big Four O" gezien.
Natuurlijk was daar de traditionele jus d'orange en het beschuitje op bed, daarnaast kreeg hij een golfclub, kaarten en telefoontjes.
Op zijn verlanglijstje staat steevast altijd "Liefde en Aandacht" en de kinderen waren dat zo beu dat ze dat eraf wilde hebben.
Dus besloten ze een bord te maken met allerlei activiteiten die Edwin samen, of alleen, met hen mocht doen. Hierop staat zowel samen afdrogen, samen naar de bioscoop, voetballen, fietsen, maar ook een weekendje Seaworld!
Ik weet niet of alle hartjes gebruikt zullen worden, maar het idee was heel leuk.
Veertig is gevoelsmatig toch een bijzondere leeftijd, dus wilde ik hem extra in het zonnetje zetten. Ik had maanden geleden al voor ons tweeën het volgende weekend een hotelkamer gereserveerd in Napa Valley, wat hier zo'n twee uur rijden vandaan ligt, en die mededeling kreeg hij in de vorm van een brief.
Overdag had Edwin vrij genomen en wilde graag met mij golfen bij
Deep Cliff.
Maar omdat ik mijn enkel 2 weken geleden flink verzwikt heb, was ik niet zo happig om over de golfbaan te gaan lopen met alle oneffenheden.
Gelukkig paste ik net in mijn schoen en besloten we ook om een karretje te huren en daarin kon ik dan over de baan crossen zodat mijn enkel ook wat rust kreeg. De eerste afslagen van de tee gingen natuurlijk helemaal niet, maar ik kon me toch behoorlijk staande houden met de kortere slagen. Na een snelle lunch haalden we de kinderen uit school op, en konden we eindelijk taart eten.
Nou als dat geen dagje volledige aandacht was.
Labels: Amerika, Californië, dagelijkse dingen, San Jose, verjaardagen
Bas 8!
En toen werd Bas 8 jaar!
Na de gebruikelijke liedjes en jus d'orange op bed was het tijd voor de cadeaus. Maar helaas voor hem moesten ze ook gewoon naar school. Het was tenslotte vrijdag.
Na schooltijd gingen we naar onze
Swim &Racquet club omdat Bas graag een zwemfeestje wilde hebben. We hadden de hele klas uitgenodigd in de veronderstelling dat toch niet iedereen zou komen omdat vrijdag het begin van
Memorial Day weekend is.
Nou dat had ik fout bedacht, er waren meer dan 25 kinderen!
Maar gelukkig bleken we de enige groep mensen in het zwembad te zijn.
Dit was omdat er donderdag (en nu nog steeds) een grote
brand woedde in de Santa Cruz mountains.
Hierdoor rook het 's-ochtends erg naar rook buiten, alsof er buiten een grote openhaard stond, en dus werden de zwemtrainingen, ivm de slechte lucht, afgezegd.
's-Middags was de lucht behoorlijk opgeklaard en konden we genieten van alle ruimte om ons heen.
We hadden verschillende spelletjes bedacht, maar de kinderen genoten het meest van het zwembad. Hierdoor hebben we van alle bedachte spelletjes er maar 1 uitgevoerd; de Amerikaanse variant van koekhappen, nl. het marshmellow happen. Die hadden we de avond van te voren klaargemaakt en we hadden geen zin om al die plakzooi voor niets te hebben gedaan.
De kinderen die even niet wilden zwemmen speelden op het grasveld of ze zaten met z'n allen in de jacuzzi te kletsen.
Ze hadden ons helemaal niet nodig, ze vermaakten zich prima.
Hierna gingen we weer naar huis en nadat we nog wat gegeten hadden met Catherine en de kinderen gingen ze uiteindelijk naar bed.
Eenmaal in bed zei Bas tegen mij:" This was the best Birthday ever", en daar doe je het toch voor, nietwaar?
Labels: Amerika, Californië, kinderen, verjaardagen
Verlenging
We zouden in 2005, voor 3 jaar naar Amerika gaan.
Een beetje rekenaar weet dan dat we eigenlijk deze zomer weer terug zouden komen.
Maarrrrr...... dat doen we dus niet.
We hebben nog 2 jaar verlenging gekregen, en kunnen dus onder dezelfde omstandigheden hier blijven wonen.
Wij zijn er heel blij mee, want wie wil er nou niet in dit heerlijke klimaat leven.
Het dagelijkse leven speelt hier veelal buiten af; we wandelen, golfen, zwemmen, tennissen, voetballen, fietsen en spelen allemaal buiten, en daar genieten we van.
De kinderen weten niet eens meer wat het is om een jas te dragen, behalve als het regent. De hele winter dragen ze alleen een vest naar school. De school heeft geeneens kapstokken.
Natuurlijk missen we de familieleden en vrienden wel, vooral als er speciale gelegenheden of feestdagen zijn. Maar dat wisten we van te voren en daar stel je je op in.
Daar tegenover staat dat we als gezin veel tijd met elkaar doorbrengen. En dat is ook heel bijzonder.
We proberen zoveel mogelijk van dit prachtige land zien, ons wensenlijstje wordt weer 2 jaar langer. Er is nog zoveel wat we willen zien, alleen de doelen liggen tegenwoordig allemaal wat verder van ons huis vandaan.
Maar goed, wij blijven nog even hier, dus kom maar weer op met al die boekingen.
De dollar werkt tegenwoordig goed mee, dus dat hoeft dan ook geen belemmering te zijn.
Huize de Boer/Vries in Californië is weer geopend tot de zomer 2010!
Labels: Amerika, Californië
Jaha, mijn jonge mannetje is niet meer zo jong, hij heeft nu ook de "Big Four O" gezien.
Dus besloten ze een bord te maken met allerlei activiteiten die Edwin samen, of alleen, met hen mocht doen. Hierop staat zowel samen afdrogen, samen naar de bioscoop, voetballen, fietsen, maar ook een weekendje Seaworld!
Maar omdat ik mijn enkel 2 weken geleden flink verzwikt heb, was ik niet zo happig om over de golfbaan te gaan lopen met alle oneffenheden. Gelukkig paste ik net in mijn schoen en besloten we ook om een karretje te huren en daarin kon ik dan over de baan crossen zodat mijn enkel ook wat rust kreeg. De eerste afslagen van de tee gingen natuurlijk helemaal niet, maar ik kon me toch behoorlijk staande houden met de kortere slagen. Na een snelle lunch haalden we de kinderen uit school op, en konden we eindelijk taart eten.
